Sobe...

[eKiN]

İzler!

Çıkar artik su üzerindekileri, rahat bir şeyler düşün, içinden, dışından, her yerinden sesler yükselsin. Bırak artik ne varsa, taşıyamadığın, altında küçüldüğün ne varsa at gitsin üzerinden. Kimin umurundasın ki, ne sanıyorsun ki, daha ne kadar bekleyeceksin, daha ne kadar taşıyacaksın bunca yükü.

Sen adam olmayacaksın, herkes biliyor hatta artik içindeki çocuk bile sesini yükseltebiliyor, bir sen konuşamıyorsun bunu, ne aynaya, ne de evrene. Sakla dur, büyüsün içinde. Ruhunu sardı iyice ve kıpırdamadan duruyorsun öylece, biraz daha biraz daha kaybolmak için bekliyorsun, boğulmayı, nefes alamamayı. Kimsenin umurumda değilsin, ne acı değil mi? Kimsenin senin de umurunda olmadığı gibi artik. Zerre kadar önemi kalmadı sana yapılanların, izler! Ya izler, nasıl geçecek bunca iz. İçinden, yüreğinden nasıl çıkarıp atacaksın. Atamıyorsun değil mi, düşündükçe, yürüdükçe yalnızlığının köselerinde hep çıkmazlara geliyor adımların. Gördüğün her ışığın sonu yine çıkmazlara varıyor. Bir ışık, bir umut ve yine ayni duvar. Yağmuru bile özlemiyorsun artik, beklemiyorsun. Geldiğinde sadece, sessizce, yine eski günlerdeki gibi, şükrediyorsun; yine seninle olduğu, hüzünlerini temizlediği için, şükrediyorsun. Belki de hiçbir şeye bu kadar şükretmedin hayatin boyunca. Ne garip değil mi?..

Mutlu olmayı biliyor ama olmamak için ne gerekirse yapıyorsun. Hoş yaptığında sessizce oturup beklemek. Sanki gelip seni alacak umutlar, sanki her şey düzelecek, izler "bunların hiçbiri kendi kendine olmayacak, masallarda bile olmuyor. Mucizeler kitaplarda dahi yok artik. Okuduğun hiçbir yerde mutlu insan yok. Gördüğün, dokunduğun " biliyorsun ki hiç mutlu insan yok. Sanki birkaç yüzyıl önce herkes mutluymuş gibi, bugün neden mutlu insan göremediğine yanmaz mısın bir de, komik " bu kaçıncı yüzyılın, hangisinde daha mutluydun, ya da hiç mutlu insan oldun mu. Bırak simdi neden yaşıyorum’u sorgulamayı, hayattasın iste, anlamını hiçbir zaman bulamadığın, çözemeyeceğin bir formülün içinde en bilinmez sen değilsin. Kaç mutsuz insan var çevrende, ya onlar ne yapıyorlar mutlu olmak için, senin kadar hiçbir şey, avunanları gördükçe kendi mutsuzluğun ve izlerinle, her yeni gün daha da tükeniyorsun.

Yine de nedir su içindeki kahrolası "bir gün her şey güzel olacak” saçmalığı …

Sarhoşsun sen! Dilerim hiç ayılmazsın bu yaşama. Ayıkken çekilmez oluyor, gidilesi.

… ve hiç gidilemeyen.

Gerçekler iste, ne bekliyorsun ki.

Sobe!

[MaRFa]

İzler!


Sen adam olmayacaksın, herkes biliyor hatta artik içindeki çocuk bile sesini yükseltebiliyor,

ya biz adam oldukmu acaba