Sonununu biliyordum, biliyordu.
Bunu aşabileceğimi sandım. Kolay değil.
Canım yanıyor ama başka şansım yok.
İmkansız, yasak, haram bir aşka
dayabilmenin acısını yaşıyorum.
Söyleyemediğim ne çok şey var oysa
dilimi ısırıp geri dönerken. Kendi yaşamıma,
kendime dönmek bu kadar mı zor gelecekti.
Düşünmüştüm ama bu kadar yoğun ve
acı dolusu nefesi tahmin edemedim.
Neyse, helalleşmek istemiyorum.
Birgün görüşme umudum da yok.
İki ayrı kentin, iki ayrı insanı olarak devam etmeli bu.
Olması gereken ne kadar da zor ah Tanrım.
İşte başladığım yerdeyim.
Ellerim bomboş, dilimde bir türkü gibi yaşanmış
tütün tadı bir sevda...
Dilerim herşey daha güzel olur sevgilim....
Hoşçakal çınarım.
Ben yokum artık, ne olur sen de olma.
Unutmayı deniyorum ve nasıl olacak bilmiyorum.
Hoşçakal...