KüÇüĞüM

[/\sic0cukk]

ürpertici gecenin sessizliğinde , amaçsızca nefes alırken kalktım yatağımdan.. bir ses vardı kulağımda , bir isim vardı dilimde , bir söz vardı yüreğimde hep ertelediğim.. bir şeyler vardı diyorum.. duvarlarda kan izleri , mum ışığında sanki gözlerin... masumluğun kaldırırken perdemi , bir kuş .. ya da bir rüzgar .. ne bileyim .. belki bir melek getirirken nefesini penceremin kıyısından ; kalktım yatağımdan...

içimde ince bir sızı , hiç sarılmamış bir yaranın acısı , hiç törpelenmemiş hasretimin sancısı...

umutlarım yoktu odamın o basık , o boğuk , o karanlık bakışlarında. bir başıma yalnız , yapayalnız , çırılçıplak üşürcesine kalmıştım sonunda.. sonunda alev renkli ateşlerin en orta yerinde titriyordum soğuktan... seslerin uğultusu sanki bir feryat , sanki bir ağıt !! aman allahım !! kaybolmuştum şimdi ... yıldızların o eşsiz ışıltısı yoktu. vurmuyordu yüzüme merhametini... serseri ayın bırakılmışlığı hakimken geceye , hani yıldızlar nerede ? nerede karanlığın üstüme çöken baskısı ? isyanlarım , serzenişlerim , nifâkım ... bu kadar mecbur muyum ben ? bu kadar düşkünlüğüm ...
sahi ben..
sahi ben... ne vakit tan ağarsa ,
yani ne vakit kızıllaşsa dağların ardı ,
ben ....... yani sen...... yani ben.... offff... en tatlı yerinden bölüp düşlerimi, kanatıp hayallerimi ve bozup uykumu kalkıyorsam yatağımın en yumuşak , en sıcak , en vaz geçilmez köşesinden... kimin için ? ss
nedeeeeen ?
adımlarım... bakışlarım.... yahu bu özlemlerim neden bu kadar soğuk ? rüzgâr mı eser ? yağmur mu yağar ? kim çöker üstüme ? bu bunalım niyeeeeee ?

...

bilmiyorum
uykusuzluk böyle gitmez.. yatağım bir ayrılığı daha kaldıramaz... senin
o cocuksu
o bebeksi bakışlarını
o en içten sarılışını özledim (düşlerimde)
geride bıraktıklarımın ve birazdan bırakacaklarımın hiç mi hiç önemi yok.
YANINA GELİYORUM KÜÇÜĞÜM..

YANIMA BİR BENİ , BİR DE SANA OLAN AŞKIMI ALARAK ....



ASİ 11/03 KoNaK