Geceyi alırım koynuma
Yastığı sararken sen diye
Hayalin gelir üstüme üstüme…
Gözlerime mil çektim, kapanıyor perde
---------------------Yoksun ya!
Son yolculuğum olmalı sensiz, sessiz, kimsesiz. Özlemem, aramam demiştim, yalandı Unutmam/unutamam demem gerekirken… Arkandan bakmadım, kapattım gözlerimi sıkıca, belki de ebe sandım kendimi saklambaç oyununda. Elma /armut değil! “Sen” dedim/adını söyledim çık artık!
Anılar ektim düş bahçemin
Kıraç toprağına
Hani/daha
Boyayacaktık gök kubbeyi mora
Unutmuşsun
------------------- Yoksun ya!
Avuç avuç mutluluklar saçıyordum, çocuk gibi şımarıp gülüyordum daha dün. Hazır değildim gitmelerine… Gitmez/gidemez demiştim… Pamuk ipliği bu kadar çabuk koparmış bilemedim. Mor sevmediğini söyleseydin hiç kızmazdım sana! Hatta! Beni sevmediğini söyleseydin, yine kızmazdım. Mutlu ol isterdim sonsuza değin…
Siyah kokuyor her köşesi odamın
Sancılar dolanıyor boş böğrümde
Sensizliğimi avutamadım
Başıboş hummalı
İsyanlardayım
--------------------Yoksun ya!
Olmadı böyle! Bu sessizliği/bensizliği sevmedim, kendi kendime konuşmaya başladım yokluğunda, ya deli derseler, ya da delirirsem gerçekten. Kapatsınlar beni sen/in koğuşuna… İlacım ol! İyileşmek istemem…
Serseri kurşun gibiyim
Vuracak/kıracak/çarpacak yer bulamam
Her yol sana çıkıyor…
Acılar yetişin!
Depreşti feryatlarım
Yaram kanıyor…
yazar: Necla Alptekin ( Denemelerden)
İsyanlardayım!
Kimler çevrimiçi
Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 1 misafir