Bir zamanlar gökyüzünden akıp
Bir yağmur damlası olmak isterdim
Süzülen bir gözyaşına karışabilmek için..
Şimdi Gözyaşlarıma damlalar karışıyor..
Yanlız Kalmak için iki dakikayı kollardım
kendimi dinlemek anlamak için
Şimdi anlamaktan yanlızlıktan bıktım..
Renk olmak istedim bazende
usta bir elin fırçasında
tuvale yapışmak resme anlam vermek için
Şimdi yanlızlığım resimlere anlam veriyor
Hep sorardım küçükken nasıl şiir yazıyorlar
Nasıl derdim duygular kaleme kağıda dökülür
Şimdi yanlızlığım yazdırıyor
gözyaşları eşlik ediyor sayfalar ıslanıyor
Büyümek isterdim hep
büyükler gibi davranmak için
Şimdi çocukluğumu özlüyorum
Çocuk olup herşeyi unutmak için...
ne yağmur damlası olabildim gözyaşlarına karıştım nede bir renk
geriye kalan sadece gözyaşından ibaret...
seni seviyorum diyene sakın inanma beni en son bırakıp giden beni herseyden cok severdi boşver