Dayanıklılığın Her Gün Sınandığı, İmtihanların Zorlaştığı Bu Uzun Yolculukta, Karşılaştığımız Her Zorlukla Birlikte Ruhumuzda Değişime Uğrar..Kaybedeceğimizi Yada Kazanacağımızı İster Bilelim İster Bilmeyelim Mücadeleye Devam Etmek Zorunda Hissederiz Kendimizi,Hayatın Hangi Kulvarında Koştuğumuza Aldırmadan..
Hadi Ver Ellerini Bana..!
Her Zorluğa Tek Yürek Dayanalım..
Hadi Ver Ellerini Bana..!
Kazansakta Kaybetsekte Sevgimizle Hep Mutlu Olalım..
Düşlerimin posasında yaşam mücadelesindeyim...
Ölüm-kalım savaşı bu,takatim yok kalmaya.
Kıskıvrak Sarılmış Dört Bir Yanım,Duvarlar Arası Boşluktayım...Karanlık Buralar
En Dipte,Öyle Dingin,Öyle Bitkin Kalakalmışım
Meğer Ses Geçirmezmiş Duvarlar...Duyulmamışım
Kendime Sarılışlarım Bitmek Bilmiyor Ve Isıtmaya Yetmiyor Kollarım Yüreğimi...
Ya Gözlerin Geçirecek Bu Titreme Nöbetlerimi,Ya Da Sesini Duyunca Kırılacak Buzları Kalbimin...
Söyle;
Hazır Mı Kulakların Duymaya,Esir Kalmış Çığlıklarımı?
Vedalaşırken Nefesinle,Hüzünlerimi Bastırdım İçimde
Çıt Çıkarmadılar...
Ellerin Gitmeye Hevesli Olduğun İçin Mi Soğuktu Bu Kadar?
Ne Zaman Uzaklaşan Bir Tren Görsem Bu Şehirden,El Sallarım Usulca.Hücrelerim Yalpalar İçimde...
Isıtamıyorum..
Isınmıyor...
Ellerim Garip,Bomboş..
Birbirlerine Kenetleniyorlar..
Kalan Acıyı Benden Saklıyorlar..
Hani "Elde Var Acı"..
Hani "Gözde Bir Damla Yaş" ...
Gözlerime Dokunuyorlar..
"İşte Gerçek Yas"..
Gerçek Matem,Gerçek Acı..
Derinlerden Bir "Ah"..
Bir Yanık Feryat..
Ve Kurşuna Dizilmiş Bir Sevdanın İniltisi..
Ellerim Biliyor..
O Sesler Benden..
Yüreğimden Geliyor..
Ellerim Soğuk...
Çünkü;
Ellerim Yüreğinden Geliyor...
Düştüm Ellerinden Dikenli Teller Arasına..
Düşümün Adı Sendin Oysaki....
Düşün Ki Ne Çok Acıdı Yüreğim...
seni seviyorum diyene sakın inanma beni en son bırakıp giden beni herseyden cok severdi boşver