Nadas
Mevsim bensiz, ben mevsimsiz,
Papatyalar açar kar altında
Kuytularda çiğdemler filiz verir
Saklanır kardelenler
Benden bihaber…
Zamansız saatlere
Gündüz on beş! Gece üçte mi?
Takıldı diye…
Çivi gibi çakılır gözlerim
Boz bulanık bakar evrene…
Sol yanımda tortusu, sağ yanımda isyanı hayatın
İpe sapa gelmem bu vakitlerde
Aykırı olurum kendimce…
Derin bir nefes ile çekerken dumanı
Sana, ona, ötekine, bir başkasına
Sevenlere, sevilenlere adarım
Canımdan birkaç mutlu zamanı
Böyle gecelerde
Feminist olma ihtimalini severim
Ya da aşkı yok sayıp fütursuz yaşamayı
Takmamayı, takılmamayı, tutulup, tutunmamayı
İsterim delice…
Sonra sesin çağırır, gözlerine yenilirim
Sazına sözüne yenilir çaresizliğim
Ne yazık ki!
Ellerimde kelepçe
Ayaklarım prangalı
Yolun ırak, yolun duraksız yokuş
Eleyip, erteleyip umutları
“Karakışta, yazda mı?
Dönüşü yok baharda mı gelmeli?” Derim.
Sen bilmezsin, sensizliğimde
Kırılmış, ufalanmıştım sayısız
Şiirler yazmıştım mısrasız, peşi sıra cümlelerde
Velâkin!
Çiğ düşmüş, üşümüş hayaller arsız
Aşk acımasız, aşk insafsız…
Güya!
Nadasa bırakmıştım kendimi
Bin yıl daha yeşermeyecektim…
şair:N.Alptekin
http://www.hikayeler.net/yazilar/nadas/