Yaftasını kaybetmiş bir dizi ümit ile,
Kavlinden kopamayan sürü sürü derdim var!
İnat edip almazken canı Azrail bile,
Ölüm dahi terk edip beni başından savar.
Seviyorum dediğim an’larım bile gitti,
Bir yokluk tünelinden ne yapsam çıkamadım.
Beraberiz sandığım canlarım bile gitti,
Ayrılık duvarını bir türlü yıkamadım.
İş çile çekmek ise üzerime yok benim,
Nabızlarım griye, nefes karaya döndü.
Yaşamak telaşına artık gönlüm tok benim,
Yandı ölüm kandili, ecel saraya döndü.
Yaşamak isteseydim bu yaşları görmezdim,
Neyi umut ettiysem kaderim inat etti.
Bir dilek çıksa bile gönle öfke örmezdim.
Yaftasını kaybeden bu hayat cana yetti.
Büyüsünü kaybeden bir dolu ümit ile,
Adını bilmediğim sürü sürü derdim var.
Doğmayan güneşlerden hiza almak nafile,
Gönül hayat yolunda varır ölüme sapar….
31 Mayıs 2007 Perşembe 18:40/ Hasköy
_____SEVDAZAN_____