Aşkı yazmak,yaşamaktan da zordu,çünkü aşkın bir sesi yoktu.ama hiç zorlanmadı çünkü hiç aşık olunmadı,çok aşık oldu ama hiç kimse ona aşık olmadı.seni içinde parçalara ayırdı hergün bir parçana aşık oldu ama o parçaların hiç aşık olmadı.hergün sana baktı,seni söyledi ama sen görmedin ama sen duymadın ama sen sevmedin,belkide sen böyle istedin...
ama sen aşık olmadın,sen başkasıydın seni hergün gören bu gözler yanılamazdı,bu aşık olduğu değil artık bir başkasıydı.sesin çok farklı kokun çok yabancıydı artık,bu sen olmazdın,olmamalıydın ama bu sendin bütün varlığımla karşımdaydın ama sen yoktun kocaman bir yalandın,her tarafımı dolduran sen çoktan gitmiştin bu sahilden,,,arkasında bir çift yaşlı göz ve parçaları asla bir araya gelmeyecek olan bir kalp.HAYIR!!!!!bu sen değilsin ,gördüğüm sen olamassın,bu gözler,kulaklar yalancı....hayır....sen olmamalıydın ama sendin
sevmenin aması yoktu,aşk usutu birgün iki satır arasında nefes alamadı bir kalp çarpıntısı iki damla göz yaşı korkuların ağlattıklarına yalnızlık mendil oldu...
aşk yine paylaşılamadı aşık olunanla....