sen(li) ben

[tugaL]

Sen;
Bana ihtiyacın olduğu için geldin,
Ben;
Sana daha çok ihtiyacım olduğunu bildim.
Sen;
Değilsin her gün bana gelen,
Ben;
Bir sel gibi sevdana sürüklenen.
Sen;
Günün birinde gideceksin,
Ben;
Günde de, birinde de burada kalacağım,
SEN’ li zamanlar da BEN ‘li yaşayacağım…!


Sevgi ÖRENGÜL

[aRaCeLLy]

Ellerine sağlık çok güzelmiş

[tugaL]

Herkes kendi hayatını yaşar…
Kimileri neşeli, kimileri üzgün, kimileri üzgünle üzgün, kimileri üzülmüşlüğünle neşeli, bihaber…
Birileri var ki hayatın içinde bir yerlerde, tam sınırda yaşayan…Yol ayrımının sınırında. Her yönde bir uçurum mutlaka vardır birileri için. Onlar ki her gece tümler uykularına dalmışken, tümlerden uzak ayakta bekleyen, karanlığın içinde inleyen, el açan, son çare Rabbine sığınan. Tek ses gecenin sessizliğinin içinde birilerinin yalvarışına dair. Birileri bilir çıkmazını, çıkmazının nereye gittiğini, uzandığını.. Her iki yol da uçuruma çıkar, biri daha kestirme, daha yakın..biri çaresizce uzak, ama varılan hep aynı uçurum.
Birileri yalvarır gecenin karanlığının içinde Rabbine sessizce;
“ Rabbim affet beni! Bana zulüm edenlere uyduğum için affet beni, sana onlarla ortak koştuğum için affet beni. Şimdi sana yalvarıyorum ve sığınıyorum ki sen her şeyi bilirsin, sen her şeyi görürsün. Rabbim yalvarırım affet beni ve yolumu göster bana. Uçuruma giden en kısa yolumu seçmeliyim yoksa son bir kez daha soluk alabilmek adına uzun yolu mu seçmeliyim? O uzun yolun bir yerinde derman var mıdır çaresizliğime, ışık var mıdır pişmanlığıma?”
Birileri bilir ki o uzun yolda, o uzun mesafede yanlarında mutlaka birisi olacaktır. O uzun mesafede mutlaka yaşama dair son kırgınlık, son hançer vurulacaktır göğse. Belki de yaşanmış her şeyden daha acı bir son vardır orada ve yanında kini de sürükleyecektir belki uçurumun kenarına kadar.
Birileri bilir ki hayat hala bedende yeni açan bir filiz gibi taptaze ve güzeldir. Aşk güzeldir ve her şeye rağmen vardır. Aşkı tutsak eder hatalar, korkular, yaşanmışlıklar, hak etmemişlikler…
Her kes kendi hayatını yaşamaktadır.
Ve her kes kendi günahlarının bedelini iki çeşit öder. Ya yaşayarak, o yol ayrımına sürekli gelip, gidip. Ya da her şeyi bir yana itip o sonsuz hayata kucak açarak.
Herkes kendi hayatını yaşarken birileri her gece Rabbine dua eder;
“ Rabbim affet beni. Ben veremiyorum kararımı, öyle güçsüz, öyle yorgunum ki. Belki de sende affetmeyeceksin beni. Rabbim hiç olmazsa doğru yolu göster, yardım et. Rabbim yardım et bana. Kurtar beni bu çıkmazdan”
Ellerinin arasına alıp başını, gecenin sessizliğine göz yaşlarını döken birilerinin minik hıçkırıklarını duydunuz mu siz hiç? Rabbine yalvaran fısıldayışlara hiç şahit oldunuz mu? Ve çaresizliğine şahit oldunuz mu o donuk gözlerin, titreyen ellerin? Gözlerini kapayıp kalbini Rabbine açanların kalp atışlarını duydunuz mu hiç? İşte hayat orada sınırdır. Yaşam orada ya başlar, ya biter. Tek bir soruda gizlidir her şey onlar için ve senin için, sen ve gecenin karanlığının içinde birileri. “ Yaşamak nedir?”
Sen ne için yaşarsın? O birileri ne için yaşar? Siz ne için yaşarsınız? Siz mi hayatı yaşarsınız yoksa hayatın o birilerini yaşadığı gibi hayat mı sizi yaşar? Doğrumudur başlangıç? Her kes kendi hayatını mı yaşar? Hayat mı herkesi yaşar?
Kaç kez geçtiniz gecenin karanlığının içinde bir sağa, bir sola dönerken sınırlardan, yaşamak ya da bir bitki gibi tutunduğun yerden düşeceğine korkarak, adım atamayarak, öylece kalarak.
Birileri göz yaşları kadar çok sığınır Rabbine;
“ Rabbim gitmeli miyim, kalmalı mı? Koşmalı mıyım? Durmalı mı?, tutmalı mıyım, vermeli mi?, sevmeli miyim, kaçmalı mı?”
Balçık gizlidir bazı aşkların içinde, kapkara. Kimileri bulaştırmaktan korkar aşkını balçığa.
“ Ey Rabbim aşk güzel şeydir, Ey Rabbim sevgidir sevmektir yaşamda ki en güzel şey, çiçeği, hayatı, SENİ, aşkı, sevgiliyi sevmek. Rabbim gecenin sessizliği içinde kalbimden sana binlerce inci tanesi veriyorum ve yalvarıyorum. Rabbimaffet beni yalvarırım. Affet beni. Affet beni. Seni kötülerin zulmünde kötüyle ortak koştuğum için, aşkın balçığını ellerime buladığım için. Rabbim yalvarırım günahlarımı bağışla. Yolumu göster bana, ya çabuk gönder beni uçuruma, yada o uzun yolda ilerleyeceksem
AŞKIMI BALÇIĞA BULAMA’”
Herkes kendi hayatını yaşar…
Hayat herkesi yaşar..
Yaşar…yaşamaz…yaşar…yaşamaz…
Birileri var ki yaşam içinde, hep karanlığın içinde, minik sesler arasında, sınırda kimin neyi yaşadığını bilmeden Rabbine sığınarak.
Birileri var ki yaşamın önemli olmadığı,
Birileri var ki yaşamın çok önemli olduğu,
Sınırda bilinmezlikle, çaresizliğinde..
Ne yapacağını bilmeden..
…………………?

yüreğine sağlık, ağlattı beni bravo Sevgi ÖRENGÜL
.

[ezelimgüzelim]

Sen;
Günün birinde gideceksin,
Ben;
Günde de, birinde de burada kalacağım,
SEN’ li zamanlar da BEN ‘li yaşayacağım…!

sanırım bu kısmı şimdilerde beni çok çok anlatıyo...

[tugaL]

üzme kendini.. günün biri de bitecek, sen gitmen gerektiğini anlayacaksın.. bir bakmışsın her şey tarih olmuş, ilerde anımsama gereği bile duymayacağın bir şey için bugününü harab etme, evdeysen çık dışarı, dolaş biraz, eski arkadaşlarını falan gör. iyi gelecek.. ondan daha değerli kişilerle vakit geçir, ılık duş da tavsiye ederim, sinirleri gevşetir.. ve kimseye ondan bahsetme, içinden de düşünme.. hiç yaşanmamış gibi say, güçlüyüm de. bir kaç gün sonra bahsetme gereği bile duymayacaksın. bir de son bir tavsiye, acıklı arabesk şarkılar falan dinleme, ricamdır bu senden.

[ezelimgüzelim]

Tamam tugaL bu tavsiyeni tutcam söz yabancı müsik dinlicem saten anlamıyorumda ne dediklerini

[tugaL]

tamam.