Sana geldim,
Gitmek için değil
Sende sen olmaya geldim..
Güneşin çocuğuyum..
Karanlıktan korkmadım
Sensizlikten korktuğum kadar,
Ayın gölgesi düşse de
Geceleyin başımızın üstüne
Devşirme ışığa yer yok benim lügatimde,
Sensizliğe yer yok..
Temmuzdan daha da sıcak varlığın
İçimi yakışın sevdanla
Sonra beni benden edişin..
Ölü bir mevsimin can suyu oldun
İşte alfabemdeki kadim elif
Okumaya senle başladım; aşka..
Seni yitirilmiş bir köşede bulmadım
Ben seni, senin de beni aradığın
Meçhule yazılı şiirinde buldum..
Sana geldim işte
Asla gitmek için değil
Sende sen olmaya geldim...
OKUYANA RAHMET
Mitralgözüyle karşı tepelerden
Biçtikçe siyah başaklarını gecenin
Horull uykularımıza kasteden
O tezayaklı eşkıya
Suyolcu Memet Pehlivan
Vadesi doldukta
Güneş müfrezelerinin yaylım ateşiyle
Vuruldu şafakta
Yatıyor şimdi
Rahmet okusak da okumasak da
Kanlar içinde upuzun
Dere boyunda
Bu benim ilk aldanışım değil,
Bu benim son yıkılışım değil,
Bırak bu sahte gözyaşlarını,
Bırak bu masum bakışlarını.
Üzülme, benim için üzülme,
Üzülme bu son için üzülme,
Ben, yeterim kendime
Varsın da bir dağ gibi büyüsün hasretin içimde,
Varsın da her gece
Bir kemanın tellerinde ezilsin kalbim,
Varsın da bir daha değmesin ellerim ellerine,
Asla pişman degilim.