Can verir bir gülümseyişin bahara
Üzüntün kışa çevirir gönlümü
Mahzundu güller sen olmasaydın
Sen olmasaydın doğar mıydı güneş gecelere?
Uyanır mıydı muhabbet kuşları
en derin uykusundan?
Sen olmasaydın diner miydi gözyaşları?
Sen varsın diye çekiliyor hasret...
Sana varacaktır geçtiğim her yol.
Baktığım her yerde adın kazılı
Sevdam kalem, sevdan mürekkep
Yüreğimde yazılı
Sen varsın, belki uzaktasın...
Herkes bölunmez uykularda
Sen benim için hep ayaktasın
Aşka yer açmazdım yeniden yüreğimde
Yaşamazdım belki de böyle
Sen benim olmasaydın...
.........
Sadece ben sevmeliyim seni !
Sadece ben uyanmalıyım yaz gecelerininin sabahında..
Ben uyuya kalmalıyım tatlı anılarını dinlerken..
Delice vurulduğum yeşil gözlerin .. için nefes almalıyım sadece
Rüzgarda dağılan saçlarını sadece ben düzeltmeliyim..
Ben bilmeliyim dudaklarındaki ıslak öpücüklerin ateşini !
Ve sadece ben silmeliyim gözbebeklerindeki gözyaşlarını..
Ve sadece ben sevmeliyim seni delicesine..
Senin sevmenin bedeli Cehennemde sunulsa bana..
Ben sadece senin için ölmeliyim !..
benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına kızdığım oldu zamanında
ama inandığım da...
ömrümde her şarkı, başka bir kapı açtı
bu şarkının ardında sen, bu kapının ardındaysa
benden önce söylenmiş sözler vardı...
seçtiğimiz hayatlar mı bunlar? seçtiklerimiz mi?
bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı...
seçtiklerimiz evet!
hayat bu sevgilim, çoktan seçmeli
senin aşkınsa, bir dönem ödevi...
bir şarkı tuttum sevgilim
bir kapı açtım ikimize
ikimiz, çokmuşuz meğer bu resme
kapatmadan bu kapıyı yine de
bu yaralar bereler, sanadır, bileler...
çok canım yanıyordu, gördüklerimden ve görüceklerimden
benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bir tek
benim de kanattıklarım vardı elbet
ezdiğim kumlar ve geçtiğim yollar hala gölgemi taşıyorlar
hani demiştim ya en başında
"ne ayrılıklar, ne aşklar, ne başlangıçlar" diye
yani, demem o ki, çok zor günler geçirdim vaktiyle
bu şarkı sadece benimdi sevgilim
ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize
yazmışsın ya "onu sevebileceğimi düşünmüştüm" diye
işte o günden beri, belki de bu yüzden sadece
bu yaralar bereler, sanaydı, bileler
göreler aşkımı
şahidim gökkubbe...
Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri
SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu
Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte...
Güldüğü zaman yukarıya bakardı;
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı...
Ne güzeldiler sen bilmiyordun...
BEN SENİ SEVİYORDUM...
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu, çoğalıyordu
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun,
Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
Cesurduk...
Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kızmızıydı bütün karanfiller...
Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun...
Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun
Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yagmurlar yağdı serin haziran aksamlarına
Derken bir gün uzaktan gördüm seni...
Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı
Kalbimi acıttı her zaman ki gibi...
Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...
Sessizliğe Borcum Var Birkaç Kelime,
Sessizliğe Borcum Var Birkaç Feryat,
Sessizliğe Borcum Var Birkaç Çığlık,
Sustum, Yıllarca Sustum Kan İçinde
Ödeyemedim Borcumu Onca Şiirle
Adı Dua Olan Sevgilim
Yandı Ruhumn Gömleği
Yedi Deryalar İçinde
Aştım Aştım Aştım
Aslında Sen Yoktun
Yalnızca Bir Duayı Sevdim Ben
Varlığın Yalanımdı
Aştım Aşktın Aşktı
Geçti Gitti Hepsi
Geçti Gitti İşte
Dudaklarım Kilitli