Hayvan sevgisi demiştim dikkatini çekerim.O yüzden hayvanın ırkı farketmez.Tabii senin gibi insanlarımız da var Takmıştır bi ırka gidiyodur.Şurada bi sokak kediciğine yuva edindirmek var iken vandır van,ankaradır ankara , gibi... Benim kedim de ilk zamanlar evden dışarı adım atamazdı.Zaten bahçedeki köpeklerimden korkardı. Tabi sonradan da yukarıda eklediğim gibi eve başka bi kedi girdi. O da erkekti tekirim gibi. Bu yüzden bilir misin bilmem ? İki erkek kedi bir yerde kalabilir mi? Soğuk savaşlar sonrası tek kaldı evde ,diğeri terketti.Böylece Thomas'ım sokağı tanımış oldu .
En son DiLeMmA tarafından 15-01-2006 21:22 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Başkaları gitmiş olur, gidince;
Bir sen yakınsın, uzakta kalınca..
kedi severim ama beslemem sebebi ise;
çok tüy bırakıyor evde uçuşuyor
değerli eşyalar bile kırıp dökülmeye, kedi sakinse bile bazı eşyalar tırmalanmaya mahkumdur.
Ey Aşk! Üzülerek söylüyorum ki; Bu insanlar seni haketmiyor...
İlk başta en çok kedilerin tüyleri düşündürdü beni de kingarthur ama iyi bakıldıklarında ve düzenli tarandıklarında bu sorunun üstesinden gelinebileceğini öğrendim. ( umarım yanılmıyorumdur)
Değerli eşyaların kırılıp dökülebilmeleri ihtimaline gelince; bazen sevgi uğruna buna katlanılabilir diye düşünüyorum Kırılan geri gelebilir ama yeter ki ona bir şey olmasın. Çok mu iyimser düşünüyorum acaba?:)
kendimi bildim bileli kedi hastasıyım. çocukken bahçedeki kedilere gizlice balkondan yemek atardım.. özellikle evde peynir namına hiçbirşey kalmazdı.
ikinci katta oturduğumuz için o alıştırdığımm kediler balkondan eve girer mutfakta ne var ne yok kalite kontrolünden geçirirlerdi..Annemse sürekli sinir olurdu nerde kedi görse kovalardı... gizlice evden bahçeye kaçar kedileri elmayra gibi yakalar severdim tabi üstüm başım kedi tüyü olurdu eve gelridim bir ton azar işitirdim... Annemin kedi düşmanlığı hiçbir zaman son bulmadı tüylerinden nefret ediyor özellikle. komşumuzun bir kedisi vardı hep oraya gitsekde kediyi sevsem diye beklerdim... annem oraya gidincede evdeki kediyi kovalar hatta kedi onun kucağına gitmeye kalkışırsa terlikle hafifçe yapıştırırdı kediye... onca sene geçti ne benim kedi sevdam tükendi ne de annemin kedi düşmanlığı... halen bahçedeki ve sokağı mesken tutmuş kedilere yemek veririm... sokak kedisi diye dokunmazlık yapmam severim okşarım.. annem bana kedici hayriye hanım der. çocukluğunda evinde onlarca kediyle aynı evde yaşayan komşusunun ismini taktı... sen yaşlanınca aynı öyle olursun alır kedileri koynuna oturursun diyor... )
eve kedi alamasamda dışarda seviyorum ama aynı şey değil... o yüzden vişne seni kutluyorum...keşke benim annemde aynı anlayışa sahip olabilseydi.... kedim yok ama balkonumu mesken tutmuş bir çift kumrum var... acıktıkları zaman balkona konar gucuk guguk gibi bir ses çıkarır adeta beni çağırırlar yem verene kadarda beklerler.. hele beni balkonda görmesinler anında gelir yanıma konarlar. apartmandakiler takılırlar hep seninkiler geldi bu gün evde yoktun galiba çok beklediler seni ama bulamadılar diye... bahçedeki kedilerle sorun yaşıyoruz kumrularımla ilgili ama yinede geçinip gidiyorlar )
ayrıca ırk sorunu yapmayın bence kedi kedidir ) kel olsun kör olsun benim kedim olsun misali
Takmıştır bi ırka gidiyodur.Şurada bi sokak kediciğine yuva edindirmek var iken vandır van,ankaradır ankara , gibi... Benim kedim de ilk zamanlar evden dışarı adım atamazdı.Zaten bahçedeki köpeklerimden korkardı. Tabi sonradan da yukarıda eklediğim gibi eve başka bi kedi girdi. O da erkekti tekirim gibi. Bu yüzden bilir misin bilmem ? İki erkek kedi bir yerde kalabilir mi? Soğuk savaşlar sonrası tek kaldı evde ,diğeri terketti.Böylece Thomas'ım sokağı tanımış oldu 
.
