Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
söylenen sözler ve hissedilen duygular yaşandığı anın sorumluluğunu taşır..o yüzden herkes her söylediğinde özgürdür..her ameliyatımda canım yanar,ölümden dönerim ,tövbe derim bir daha öleceğimi bilsem ameliyat olmayacağım..bir sonraki sefere yine yaşamla ölüm arası tercih yapmak zorunda kalıyorum ve yine ameliyat...can acırken büyük konuşursun,geçince kaşınırsın...
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....
Görürsünüz gününüzü o zaman gelip çattığında. Ne söz gelir dilinize ne anlatılanlar aklınıza. Tek başınıza kalmak budur işte. O noktada yaptıkların seni sen kılar. Vezir de rezil de olan sensindir. O zaman gelip çattığında.....