Bekleyişlere yüklemişsen aşkını, senin için en tanıdık
sözcük
“yarın”dır...
Aslında “o” yoktur ve senin de beklemekten başka çaren
yoktur. Bu
yüzden
yarın senin için hiç bitmeyen bir umuttur. O olmadan
geçirdiğin hiçbir
gün
yaşanmış sayılmaz. Yaşamadığın günler eklendikçe
birbirine, yarına olan
özlemin daha da artar. Her gece gözlerini “yarın
olsun” diye kaparsın,
her
gece o günü değil yarını düşünerek uyursun.
Uyuyabilirsen tabii...
Gün ışığı varken daha çabuk geçer zaman. Gündüzdür,
bir uğraşın vardır,
“o
ve yarın” yine aklındadır ama yolların, sokakların
kalabalığında daha
az
hissedersin yalnızlığını. Ama gece... Kahrolası ge
ce... Bir çöktü mü
kentin üzerine geçmek bilmez saatler de seninledir
artık. Ne yapsan
olmaz,
ne yapsan tüketemezsin dakikaları. Oysa senin
istediğin bu gecenin de
bir an
önce bitmesi ve “yarın” olmasıdır. Bugün yoktu ya “o”,
belki yarın
olacaktır. Günlerdir beklediğin telefon belki “yarın”
gelecektir.
Aylardır
hasret kaldığın yüzünü belki “yarın” göreceksindir.
Kadehlere sığınarak ve kendini sarhoşluğun kollarına
bırakarak bitirmek
istersin geceyi. Yapamazsın çünkü içki seni uykuya
değil yine “yarın”lı
düşüncelere taşır. İki satır kitap okuyamazsın.
Sözcükler çoktan
anlamını
yitirmiştir, anlamazsın. Belki bir iki şarkı daha
çekilir kılar geceyi
dersin ama dinlediğin her şarkı yine “o”nu anlatır
sana... Umudun
vardır ya
içinde “yarın”a dair, bir tek ona sarılırsın. Yüzünde
beliren
gülümsemeyle
kaparsın gözlerini. Zaten ne kalmıştır ki şurada
“yarın” olmasına...
Sabahın ilk ışıkları yüzüne çarpar çarpmaz açarsın
gözlerini. Heyecanla
kalkarsın yataktan. “Yarın” olmuştur ya, geceki
sıkıntıdan eser
kalmamıştır.
Telefonlarını kontrol edersin, arayan, not bırakan var
mı diye...
Yoktur...
Kapıyı dinlersin gelen var mı diye... Yoktur... Yine
yalnızsındır işte
ve bu
duygu bir bıçak gibi keser yüreğini... İnce ince bir
sızı hissetmeye
başlarsın, tıpkı dün sabah hissettiğin gibi... “Yarın”
bugün olmuştur
ve
senin önünde yine sadece “yarın” olmasını beklemekle
geçecek bir gün
daha
vardır. Daha kaç gün geçecektir “yarın”ı bekleyerek
bilinmez... Daha
kaç gün
geçecektir yaşanmadan bilinmez...
Bekleyişlere yüklemişsen aşkını ve “yarın”ı bekleyerek
tüketiyorsan
zamanını, bekleme... O yarın hiç gelmez.