Önce dünyama sesin girdi özlemli, kısık
Bir mutluluk muştusu gibi ta uzaklardan
Çok sonrası öptüğüm o gül dudaklarından
Önce sesindi çağıran beni gür ve aydınlık
Önce küçük ellerin kondu avuçlarıma
Yolunu şaşırmış bir kuş gibi, ürkek
Alıştım herşeyine, her yerine giderek
Saplandın iğnelerce parmak uçlarıma
Önce bir akşamdı gelen seninle dopdolu
İnanılmaz, doyulmaz, anlatılmaz, kanılmaz
Bir akşamdı sevgiden, apaydınlık, bembeyaz
Bir akşamdı, alev alev istekli, duygulu
Herşey gerçekti, öylesine güzel, yalansız
Ağladım sensiz geçen ve geçecek günlere
Sende ölümsüzlüğün çağrısını duydum önce
Sonra tutuşup, yandım ben, sevdalandım apansız
Emek verildikçe,özlemi çekildikçe ve de hasreti çekildikçe büyüyen birşeydir aşk.
sonra tutuşup, yandım ben ,sevdalandım apansız.
ansızın hayatıma girişini,bendeki sıcaklığına sevdalandım..
sana sahip olmak kadar,seni yitirme korkularımıda sevdim..
sen olmaya,seninle olmaya,biz olmaya sevdalandım,
bitmesinden korkardım,yada sensizlikten,
varoluş sebebimdin,yokolmama sebeptin..
ben sana sevdalandım,sendin hazır olduğum
gidersen neler götüreceğini bilmeden gideceksin,yada bende bıraktıklarını
ama ben giderken sensizliği yanıma alıcam birde değersiz kazağımı....
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....
peşrev olmaz diyorum ya
daha ne diyeyim...
Hem konu dağıtmaktan dem vuracaksak sıra bana gelmez sanırım.
Tecaül-ü arif bana bari yapma sarı gelin sevgiyle.