Aynı hedefe baş koymak, aynı yolda birlikte yürümek adına susmadım. Uzakları hiçe sayan bir sevgim var. Uzaklığı da mesafelere bağlamıyorum zaten. O kadar yakınım ki sevdiğim insana. Şuramda desem anlarsınız herhalde. Yollar kavuşana dek midir ? düşünüyorum, düşündüm ! O kadar uzun bir yol başlar ki kavuştuktan sonra, o yolda yoldaşımla yürümeye yemin ettim. İnandığım, güvendiğim, sevdiğim bir insanın varlığı o kadar huzur veriyor ki bana, dünyanın bir ucu bile olsa umurumda değil. Ve o yolda yolcumla birlikte yürümek istiyorum, yol ne kadar uzun olsa da...ZOYA yazdı:Ben yollarda nefret etmiyorum.. Çünkü yollar beni yaşama bağlıyor, her insan kendi
Yol udur; Yolundadır zaten.. Somut bir yoldan bahsetmek ne kelime.. !
Eğer yolunuzda bir de yolcunuz varsa Ne Ala... O yoldaki sesler bir bahar cıvıltısına dönüşür..Hiçbir yol sesini kulaklarımdan silinmesin..
Hem Kapı arkası bile Gurbetlik iken , mesafelere takılmak nedendir sorarım size..
Yollar kavuşana dek midir acaba?? Bunu da düşünmek lazım.. Asıl yolculuğumuz yolun sonundakine kavuştuğumuzda başlar ..
Artık Hayat Yeni bir yol çizmiştir bize..
Hasret ,özlem,umut, düş kırıklıkları diyorsunuz ya; bunları göze almayan zaten çıkmasın yola...
Sabredin,yaşayın,görün.. Ve Aslayaşadıklarınızdan Pişman olmayın..
Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 1 misafir