Ateşe baktım sevgilim ocakta yanan ateşe.. Saydam, kıvrak dalgalı alevlere.. Gecenin içinden akan yıldızlar gibi kıvılcımlar .. yorgun bedenim, dalgın başım ateşin ışığındaki yansımalarda .
Ne çok hüzün topladık ....ne çok umut yanıp yanıp gitti şimdi ocağın küllerinde. Sen var mıydın, sen gelmiş miydin.. Hiç tanıdım mı seni.. öyle çok beklediğim.. özlediğim.. sen ..
Ateşin dilimleri yükselip yalazlanıyor.. Isınmak için uzattım ellerimi.. Her zaman ama her zaman bir ısıya uzanır zaten ellerim.. hava taş gibi soğuktur .. Ateş kendi hücresinde yanar, ışığı kendine dönük, ısısı kendine yetmez.. aynı yüreklerimiz..
Hiç ısınmadı bu yüzden ellerimiz..
Ocakta ateş gürül gürül yanıyor.. İlkyaz çiçekleri gibi gelincikler açıyor alevin yalımında.. İçten ve dıştan sarmalıyor ömrümü..Ömrüm bir pervane ateşe düşüyor.
Berelenmiş bir at gibi alevler közlerin içinde tökezlendikçe , bir gençlik sevdası.. bir sonbahar aşkı .. öylesine bir acı .. ateş yavaşca sönüyor.
[size=150][color=blue] Amma da sevdim bana ait olan yanlızlığımı, hiç birinizi sevmediğim kadar..[/color][/size]
:)
