Bir arkadaşım yazmış bunu ve bende paylaşmak istedim sizlerle ...
Biliyorum konuşacak bitşeyimiz kalmadı,paylaşacak hiçbirşeyimiz yok...Yinede yüreğimden,gücümün yettiği yere kafar sana sesleniyorum,seninle konuşuyorum...
Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım,sevgimi aldım avuçlarımın arasına,ona sığınıyorum..Cümlelerimi kısalttım,kelimelerim buruk,gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda...Bir ihtimal gelişine sığındığımı farkettiysemde,engel olamadım gurursuz ama umutlu hasretine...Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum,imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor...Bir çocuk gibi isteklerimiz bastıramıyorum...Çalmayan telefonuma elim gidiyor,sana halen bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum..Ben de olan seni hiç kırmadım,değiştirmedim ve hep korudum desem de sendeki benin nasıl olduğunu,gülüp gülmediğini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum...Üşüyorum,bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı...Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok,hatırlamaktan usanmayacağım anlar dışında...Isınabilmek için onlara sarılıyorum...Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor,ben görmemeye çalışıyorum...
Kendime bir demek papatya aldım ama bakmadım falına...Gözlerimi gelişlerine verdim,gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş itiraf etti sonunda..Düşüncelerim gururlu,hayallerim ve sevdam değil...Gelseydin...! Kendimi unutup sana koşacaktım,susturacaktım içimdeki isyanı,kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini,sevinçten ağlayacaktım bu defa,mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi,dokunacaktım,sarılacaktım ama gelmedin,gelmezdin,gelmeye de hiç niyetin yoktu aslında...
Gittin...!Belki de hiç gelmemiştin,ben geldiğini sandım..Ayak uyduramadım yorgunluğuna...Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım...Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran,kimi zaman bir kadın dokunuşlarında kendini bulan...Ama...! En çok da imkansızın oldum...Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum...İnanamadığın,yenemediğin,üzerinden atlayamadığın korkuların oldum...Ağladığın,bağırdığın yada sustuğun isyanın oldum,sessizce boşalan gözyaşların,birikmişliğin oldum...Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak bir anı oldum...Haketmediklerin,artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belkide hiçbişeyin oldum...
Sesin hep uzakları çağırıyordu,ben üstüme alındım,sana geldim...Bilseydim,bana ait olmayan bir seslenişe sahiplenirmiydim?Şimdi bir mevsimlik bir aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk...
Gittin...!Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi...Suskunluğun en büyük silahındı,suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan canımı acıtan unutulmak...Söylesene unutulmak kime yakışıyor? Unutan sen olsan da sana bile yakışmıyor...Merak etme,üstüne giydiremedim bu duyguyu unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor...Görüyorsun işte,"aşk" a ve sana ihanet etmiyorum ben ki kırgınlığım aşk'a...Sen üstüne alındın...Sen bitti dediğinde yağmur yağıyordu aşkın canı sıkıldı seni aldı...
Doğa Beni Yok Etmedikçe Kendimi Öldürmeyeceğim !!!
Gidesi gelenlere dur diyebilir mi insan? Soruma cevap aramıyorum. Nasıl ki her gidişin bir anlamı varsa, gidenin arkasından söylenecek sözlerin olup taşması bir o kadar anlamlı.
Gidişiyle kararan hayatına ve pişmanlıklarına, yanında kalabilseydi yaşatacaklarına anlam verip gönlünden geçenleri sözlere akıtan arkadaşına ve burada bizimle paylaştığın için sana teşekkürler tengri...
Gidenin arkasından sızlanalım, ah vah çekelim. Ölenin arkasından göz pınarlarımıza hiç dur demeyelim, ağlamaklı sözlerle geçmi$i analım. Ke$ke yanımda olsaydı diye iç çekerek ya$atacaklarıyla hayatımıza katacağı anlamları bir bir gözlerimizin önünden ve aklımızın en değerli kö$esinden geçirelim. Hayatta hep geriye doğru adımlar atmak istercesine akıp giden zaman içerisinde önümüze bakmadan sonu gözükmeyen, bizi nereye götüreceği bilinmez bir yolda yalnız bir yolcuymu$casına hep geriye ama hep geriye kör adımlar atalım.
Bütün bunları yapalım ama bir gün geriye dönüp baktığımızda kaybolmu$ geçmi$ini arayan " bizden " ilerisi için geride ne kaldığını kendimize bir soralım. "Neredeyim ben?" diyelim.
Hayata umutla bakmak, geçmi$te kalan ve yok olmaya yüz tutmu$ hatta yok olması gereken külleri alevlendirmekle olmaz.
En son Eternity tarafından 11-01-2004 01:59 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Evet bende bir yazi paylasayim sizinle kankim kilahmet iyi bilir son 2ay ki ruh halimi eh kaderde bu da varmis omrunde ilk kez sev a$Ik ol ama ayril ben asik olma kredimi sanirim onda tukettim.bu da beni anlatan bir yazi
ÖYLECE GİTTİN
gittin...ben arkandan sadece baktım.oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı
ki...'gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim
hepsini.gidersen,sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse
yakamayacak.gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.o karanlıkta yokmu
kaybedeceğim'diyecektim sana,konuşamadım...
gittin...gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.öylesine acıdıki içim
,tutup koparsalardı kolumu,bacağımı bu kadar acı duymazdım.acım yaş olup
akmalıydı gözlerimden.ağlayamadım...
gittin...seni delicesine bir tutkuyla sewiyordum oysa.tutkum senin
olmaktı,tutkum senin teninde erimek,tutkum hayatı seninle, sadece seninle
paylaşmaktı.anlatamadım...
gittin...gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.ellerim değilmiydi
her dokunuşumda seni ürperten_?_ ürperirdin yine biliyorum.bir kez tutsam
ellerini,gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurd! u.tutamadım...
gittin...bir yıkım gibiydi gidişin.sen adım adım uzaklaşırken benden, çöküp
kaldı bedenim olduğu yere.nice terk edilişlere dayanan bu yürek bu kez
yenilmişti.bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.kalkamadım...
gittin...oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum hazırdım gidişine.kaçak
zamanları yaşıyorduk. zaman bitecek ve sen gidecektin.bense gidişinin ertesi
günü hyatıma kaldığım yerden başlayacaktım.başlayamadım...
gittin...bir şey söyledin mi giderken_?_ 'KAL' dememi istedin mi_?_ son bir
kez 'SENİ SEVİYORUM' dedinmi_?_ 'BEKLE BENİ,DÖNECEĞİM' diye umut verdin
mi_?_ beynim öyelesine uğulduyordu ki duyamadım...
gittin... nereye gittiğin önemli değildi.binlerce kilometre uzakt da olsan ,
iki metre ötemde de olsan fark etmiyordu.artık yoktun ve asıl bu düşünce
beni felç ediyordu.kurtulmalıydım senden ,bu yokluk duygusundan
kurtulmalıydım.kurtulamadım...
gittin... unutlanların arasına katılmalıydın.anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden ya! kalamalıydım.bu aşk noktalandıydı, bu sevdada
vazgeçmeliydim.yapamadım...
gittin... bir okyanusun ortasında, tek küreği kaybolmuş sandalda dev
dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.bil ki sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yürağimde.bil ki seni
unutamadım!...
hayatım boyunca da unutmayacağım asla ve asla sen istesende istemesende...
En son Nefret tarafından 10-01-2004 06:28 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Emek verildikçe,özlemi çekildikçe ve de hasreti çekildikçe büyüyen birşeydir aşk.
Aşk'ı tükettim diyorsun kanki bence çok yanılıyorsun aşk ne zaman tükenir biliyor musun Aşk birlikte olmayı sevmez aşk kavuşunca tükenir; ya sevgiye dönüşür yada tamamen yok olur ama bence kendini üzme ayrılıklar aşkın ilacıdır ve şunuda hiçbir zaman unutma çivi çiviyi herzaman söker eğer ki eski çivi yerinden gevşemişse daha kolay söker
bilmiyorum kanki biz bi de severek ayrildik.
zaten ayrilmak icin sebebimiz de yoktu.
1 sene icinde insan 1 kere de kavga etmez.
biz bir kere dahi kavga etmedik ya
evet tukettim diyorum ilk ve belki de son sevdigimdi.
ben a$Ik olma kredimi onda tûkettim.
2 aydir agliyoruz paso biraz iyi gibiydim
gecen gûn konusu acilinca yine agladim.
annemde basimi oksadi a$k aci cekmektir.
bir gun yeniden seveceksin dedi.
annem basimi oksarken sanki kendimi kedi gibi hissettim.
hani kedilerin de ôyle ba$InI ok$arlar ya =))))))
Emek verildikçe,özlemi çekildikçe ve de hasreti çekildikçe büyüyen birşeydir aşk.
civi civiyi soker mi kanki?
yok yaw sanmam
allah'tan asla baskalari gibi bir anlik kizginlikla
baskasini bulmak gibi hataya dusmedim dusmem de
seven beklemesini de bilir
bu arada kanki o parcayi erkin koray soyluyordu dimi =)))))
Emek verildikçe,özlemi çekildikçe ve de hasreti çekildikçe büyüyen birşeydir aşk.