Ama adam bilir ki "Sevmek bazende vazgeçmeyid bilmektir"
kelebeğine son bir kez bakar ve onu salıverir özgürlüğüne,kırlarıne ,çiçeklerine doğru.Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiçbir meltem,hiç bir çiçek yaprağıadamın avucunun sıcaklığını andırmaz.Aklında adam , o çiçek senin benim dolaşır saatlerce . Adam bir kelebeğe sevdalı, bakıp durur boşluğa.
Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramakta.
Böylece Kelebek şunu anlar:
BAZEN AİT OLDUĞUMUZ YER ORASIDIR;
SICAK BİR AVUÇTUR BİLİRİZ
AMA O YERİN BİZE AİT OLABİLME İHTİMALİ BİR HİÇTİR
Böylece adamda şunu anlar:
HİÇ BİR SEVDAYI YANLIZCA SEVGİYLE YAŞATAMAZSINIZ
O günden sonra kelebek,adam duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya başlar,ama gücü tükenene dek,arayıpta bulamayınca anlar ki ;
HİÇ BİR DAĞ, BİR ÖZLEMİ GÖMEBİLECEK KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR.....
Adamsa artık sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına;kelebeğin yerine...
Herkes bişeyler yaşar iyi yada kötü,doğru yada yanlış
Yaşadıklarından bir çıkarım yaparakhayatına bir yol verir,aynı zamanda düşüncelerinede....
Bırak "SEVGİ" Seni bulsun

