Yeter artık bu yoksunluk rüyasından uyandır beni
Sabahlar Prensi
Gözlerimi kapatıp onun gözlerine gömülmekten usandım
Yoruldum düşlerden sandallar yapıp,
Bize dair limanlar arama çılgınlığımdan...
Özlemleri inkar diline inat,
Tükenmeyesice nefesimi yollarında paraladım.
Ufuk çizgisini hudut bildi ayaklarım,
El almışım, Olmazlar Tanrıçasından,
Koştum...Koştum da yakalayamadım...
Düşmüyor yakamdan olmayışının uğursuzluğu
Her yol birbirine benziyor sonunda seni bulamadığım...
Yeter artık bu sensizlik dünyasından çek al beni
Yitik Yürekler Şahı
Gözlerimi kapatıp
her sabah onun gözlerinde uyanmaktan usandım
Yoruldum rüyalardan uçaklar yapıp,
Ona dair kalıntılar arama zayıflığımdan...
Özlemleri inkar diline inat,
Çıkmayasıca canımı sana çıkmayan yollarda paraladım.
Tanyerini hedef bildi ayaklarım
El almışım, Yokoluşlar Tanrıçasından
Ufaldım...Ufaldım da canından olamadım...
Düşmedi gitti yakamdan varolmayışının uğursuzluğu
Sen gittin, ben düşleri biriktirdim,
bir seni çıkaramadım
seni seviyorum diyene sakın inanma beni en son bırakıp giden beni herseyden cok severdi boşver
unutmak zordu ama başladı unutma çalışmalarım
ya sen unutun mu o bakışmalarımızı
peki bitmeyecek mi bu yalnızlığım
gelmeyecek misin rüyalarımın prensesi
umut benim tek tesellim bir lejyoner ve bir prenses istediğimiz belki de onlar da bizi bekliyorlar
ne demiş şarkı
severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
severek ayrılanlar yaşarlar pişmanlığı
çok uzak şehirlerde ayrı çarpar bu yürek
çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek
biz severek ayrıldık biliyorum o da seviyordu ama olmadı
bir insan bi insanı gerçekten seviyorsa onu bekler sonuna kadar görmedende sever onu eğer karşınızdaki sizin için doğru kişiyse elbet bir gün kavuşacaksınızdır ona....