Geceleri güneş doğmaz
Onun için hep soğuktur
Gecenin teni,
Okşayamazsın geceyi
Sevdiğinin saçlarını okşar gibi,
Küçük bir kıvılcımdır
Güneşten arta kalan
Masum bir ateşböceği.
Geceleri güneş doğmaz
Onun için daha şehvetli
Daha hırçın eser
Doğanın nefesi,
Yapraklar dalgalanır
Yüzünde hissettikçe
Soğuğun endişesini,
Ve dua eder kuşlar
Her karanlık bastırışında
Görmek için tanyerini.
Geceleri güneş doğmaz
Bir ressam gibidir gece
Sessizliği ve fırtınayı
Bir tabloda birleştirir.
Bazende üzer bulutları
Ağlatır hiç durmadan,
Kulaklarda hep bir yankıdır
Şimşeğin sesi.
Geceleri güneş doğmaz
Gecenin kokusu yalnızlık
Rengide ayrılıktır
Bir hüzündür gecenin
İçindeki ürperti,
Bazen uzun bir yolculuktur
Bazende derin bir uyku
Gecedeki tek beyaz şey
Bir kefendir tabuttaki,
Bazende uzun bir hayat
Güneşin hediyesi.
Geceleri güneş doğmaz
Gece ucu olmayan
Esrarengiz bir denizdir
Kendini bırakırsan dalgalara
Bir daha göremezsin güneşi.
Gözlerim yeterli değil
Daha binlerce bulmalıyım, ödünç almalıyım da;
Seni seyretmeliyim....