Of dahi denmeyecek ilahi emir,
Gönül asla senden geçemez Anne!
Sensin kainatta en şanlı amir,
Oğlun başka lider seçemez Anne!
Her derde şifasın ey nurlu varlık,
Yürek başka merhem bulamaz Anne!
Sen varsan gönül’e hiç düşmez darlık,
Evren sensiz mutlu olamaz Anne!
Güzel sensin, canan sensin, can sensin,
Sensiz kul ileri gidemez Anne!
Ömür sensin, hayat veren kan sensin,
Sevdan gönüllerde bitemez Anne!
06 Şubat 2007 Salı: 13:40
__________SEVDAZAN____
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA®
--------------------------------------------------------------------------------
Bu şiirin hikayesi:
Annem....
Hikayen Havva ile başladı.
Sen Amine oldun Nebiye bir evrenin kurtarıcısını taşıdın karnında
sen Zübeyde Hanım oldun Mustafa Kemal'e Türkiye Cumhuriyetinin kurucusunu taşıdın...
sen Fatma oldun beni taşıdın,
sen Annesin......
Annesin...
Tüm Annelerin ellerinden saygı ve sevgiyle öper, huzurlarında eğilirim
Buranın adı gurbet Ana
İçimin adı gurbet Ana
Sen gittinde...
Yaş oldu gün aşk kalmadı dert oldu
Dünlerim ağlar hasretim yüğerim
Sana yazdım Ana onlarca papatya arasına koydum resmini ve sana yazdım Ana
Sen rengarenk çiçek bahçelerinde küçük bir çeşmenin başında
Umut suyundan içiyordun rüyalarında
Ve öğrendim ki zaman canı alıp canana kavuşturmayan yara
Neylesin bu ömür söylesene şimdi Ana
Yıllar pranga ayaklarıma ve kanadı kırık kuşlarla kıyıda
Takalarım battı mavi sulara
Semalarım yok ipleri kopmuş uçurtmalarım yok
Murad'ın kan nehirlerine dönmüş gözlerinde yarını ararken
Hayat ipleri kopmuş kuklara başrol verirken
Adalet güneşsiz dünyalara batarken
Murad'ın hala umuda ağlar sen solma pembe yanaklarını
Ben iyiyim tek başına bir yürek
Şarkılarını hergün dinlemekteyim
Yaş oldu gün aşk kalmadı dert oldu
Dünlerim ağlar hasretim yüğerim
Sonbahar yollarını kapatmış ömrün
Meleklerin gecelere dolunayken ben söndüm hangi düş
Ben şiirler fısıldarken
Sen nurlar içinde gülyüzün ellerinde çiçeklerle gülyüzüne hüzün düşmeyen Annem
Yılların yükü omuzlarında sen koşarken karanlıklıkların içinde sönük bir ışık araken
Dur sönsün güneşlerim
Hep sensiz kader günleri aldı elimizden
Sessizken hep sensizken hep sessizliğe kader gecelerimken
Aç kollarını oğul
Nefes almak dünyaysa sen hala kalbimde
Hapis olmak mühebbetse sen hala kalbimde
Bense cihan-ı alemde son nefeste...
Yaş oldu gün aşk kalmadı dert oldu
Dünlerim ağlar hasretim yüğerim