Kir ÇİÇeĞİnİn ÖlÜmÜ

[SeNSiZiM]

Seni yolda buldum
Hem koparıp hemde atmışlar
Oysa ne canlı
Pırıl pırıldı renklerin
Sen koparılmadan önce


Kaderi bana benziyen kır çiçeği
Gizleme n'olur gözlerini
Ağlıyorsun
Yokluğuna içerliyen
Dağ öksüz arı kızgın


Dokunmaya kıyamadım
Ama okşadım sevdim
Sessiz bir çığlık
Büyüdü yüreğimde
Bir damla yaş
Süzülürken yanaklarından
Söylenmemiş şeyler
Yarım kaldı dudaklarında
Kimse de duymadı sesini
Dağdan,Kelebekten ve benden başka

Anlatılması zor tarifi güç
Koptu benden birşeyler
Kırçiçeğim
Bir zamanlar sende yaşıyordun
Sevgililerin,
Eline geçmeden önce.

[Gürz]

Deli dolu bir kır çiceğiyim.
Bir bayrın alt yamacındayım.
Sabah sisi üstümde tül perde.
Çiğ taneleri dizin dizin üstümde.

Yeşil yapraklarım bekler güneşi.
Gonca gonca açarken çiçeklerim,
Esintilerle savrulur yapraklarım.
Gevşerken torak ısınır dokularım.

Bir bal arısı dolaşır etrafimda.
Şarkı bestesi var kantlarında.
Titrerken çalınır keman yayında.
Davet edeceğimin o da farkında.

İki sevgili el ele yürüyor.
Mutluluk gözlerinden okunuyor.
Uzandı ya sevecek ya koklayacak!
Eyvah kökümden çekti koparacak.

Bir yerim bir yurdum vardı.
Seviyor sevmiyor oyununa kaldı.
Yapraklarım tek tek koparıldı.
Gövdem savrulup yerelere atıldı.

Esintide yapraklarım yuvarlanır.
Soluduğum hava boğazıma takılır.
Bal arısı şaşkın şaşkın bakınır.
sevgililer bir hiç adına can alır.

( Feyruz Demir )