Beşinci Mevsim

[Gürz]

BEŞİNCİ MEVSİM

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dört yüz seksen beş gün çekti bir sene
On altıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak yaprak, tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nereye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kulaklara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım

Şair ; Abdurrahim Karakoç.

[chack]

Paylaştığın için saol.

[Gürz]

Birşey değil, ancak şiiri değerlendirmeni beklerdim...

[chack]

OZman şimdi değerledirim. Bizim için zaman ne çabuk geçiyorsa Karakoç'un ki okadar yavaş geçiyor. Buna benzer vakaları bazen bende yaşıyorum ama genelde bunun nedeni aşk acısı oluyor. Ama Karakoçun ki bambaşka bir neden gibi gözüküyor.
"Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum."
sanki burda Türkün dünya üzerinde hakettiği yeri bir türlü alamamasının onun için zamanı yavaşlattığı izlenimi veriyor.Pek anlayamadım açıkcası ama şöyle bir açıklamasıda olabilir gibi geliyor. Hayatın bir çok alanında ki noksanlıklar Karakoç'a hayatı yavaşlatıyor, Zamanı geçirmiyorda denebilir.
Valla ilk defa başkasının şiirni yorumlardım inşallah doğru bir yorumdur...

[Gürz]

doğru yorumlamışsın , tabi bir şiirin gerçek yorumunu onu yazan bilir ancak bizlerde okuyucular olarak fikirlerimizi söylemeliyiz çünkü şiir insanlar için...

[DiLeMmA]

öyle bir sevgi
öyle bir aşk
öyle bir duygu ki bu
.........

ahh ne güzel şey sevmek...

[chack]

Dilemma güzel ama acı veriyor...