gözlerimi kapattım.. kendimi çıkmaz sözler sokağında buldum..ne desem,ne anlatsam ne yapsam çıkamıyorum burdan..sözlerim,yaptıklarım her şey bumerang gibi bana geri geLiyor..Bakıyorum sadece ben mi hatalı giriş yaptım diye.. Yoo arkamda yüzlerce insan ve sözleri var..Hepimiz sıkışmısız buraya.. Geldikçe geliyorLar.. Hata üstüne hata..Ama sokak affetmiyor. Yol vermiyor..Kimse geçemiyor.. Bu sokakta soru işaretleri,ünlemler,argo sözler,özneler,zamirler havada uçuşuyor..Bazen ummadığınız bir anda kafanıza koca bir soru işareti düşüyor ya da yüklemini kaybetmiş bir özne..Bu sokak o kadar dar ki cümleler,sözler sıkışmış..Kimi düşüp anlamını kaybetmiş kimi ise şanslı elinden tutan olmuş...Sözlerin,cümlelerin sahipleri ise sanki yeni doğmuş bir bebek gibi bakınıyorlar etrafa.. çünkü artık sözlerionları terketmiştir ve tabi beni de..gerçi sözler insanlar karşısında galip gelmesine karşı sokak üzerinden zafer elde edemiyor.ne insanlar ne sözler bu sokaktan çıkabiliyorlar çünkü burası çıkmaz sözler sokağı...
ps: ben yazdım...
[i]*Her yeni başlayan macera
Heyecan dolu çilek kokar.. ;) [/i]