Ellerin buz gibiyken sevdim seni,
Ama yüreğinin sıcaklığıydı içimi eriten
Gözlerim okşardı bedenini senden habersiz
Kızma hemen gözlerine bakamazdım çünkü
Elin elime değince boyun bukerdim dağçiceği gibi
Ne olurdu ellerimi hiç bırakmasaydın
Ne olurdu gozlerine baksaydım sanki
Bırakmayacağımdan mi korkup kaçırdın gözlerini söylesene sevgili
Bilirsin, aşka ihanet etmedim hiç
Ne dedigimi ne yaptıgımı bilmiyorsam bu güzelliginin suçu
Saçların dalgalanınca kalbim örselenir,
Kelimeler düğümlenirdi boğazımda
Sesim çıkmıyorsa bu güzelliginin suçu
Soguk bir sonbahar akşamında bana sokuldugun günü hatırlıyor musun ey sevgili
Iste o gün sıcaklıgı bildi ve o gün bugun yanıyor içim
Hayatın tüm renkleri bende
Hüznünde rengi var gökkuşagında
Aşk da ondadır, ya nefrete ne demeli
Sadece sevdiğinden nefret edebilirsin bilmez misin
Sevgim kadardır nefretim korkum kadardır cesaretim
Seni kaybetmek ister miyim
Ya uzaklara gidersem, biter mi özlemin, solar mi benzin,
Gitme dersen kalırım yine de
Bırakda yanındayken uzaktan seveyim seni
Bırakta bir anne şevkatiyle okşayayım tenini
Bırakta dudaklarındaki tuzu dudaklarıma alayım
Biz aşkın adını nefret koyduk ya
Dokunmayacağım korkma incitmeyecegim seni
Kirletmeyeceğim tenini
Bırak sadece seveyim
Gülümseyişinin yangınına düşeyim
Tutma ellerimi istersen
Dokunma saçlarıma
Gözlerini soldurma sadece
Aşkın onuru için, sevgimin bedeli için
Gitme sevgili gitme nolur
Bırak seveyim sessizce dokunmadan
Bırak koruyucun olayım senin
Sevgim sarsın etrafını
Dokunmayacağım korkma
Istersen başkasını sev
Istersen tutma ellerimi
Bırak düşeyim gülüşünün yangınına
(bir eylul gunu 2002)
Neslihan Ayakta--Resul Şimsek