Her gün bir Hadis-i Şerif

[commando]

Ebu Hureyre’den: “Korkan kimse, erkenden yola koyulur. Erkenden yola koyulan hedefine ulaşır. Dikkat edin, Allah’ın metaı (satılığa çıkardığı malı) çok pahalıdır. Uyanık olun, Allah’ın metaı ise, cennettir.”

(Tirmizi)

Dünyada bir başarı elde etmek, bir hedefe ulaşmak isteyen herkesin, bu başarı ve hedefe kavuşmak için elinden gelen güç ve kuvveti kullandığını; bu konuda yerine getirilmesi gerekli tedbirlerin ve sebeplerin hepsine dikkatle riayete çalıştığını görüyoruz. Kısacası dünyevi bir başarı ve kazancın, yüksek fatura bedelini ödemekten kaçınmıyoruz. Allah’ın en kıymetli malı, âhirette cennettir. Ve Allah, insanlara bu malı satın almayı emretmektedir. Cennet gibi pahalı bir malı, yüksek bir kazancı elde etmenin de elbette yüksek bir fatura bedeli vardır. İnsan elinden gelen tüm gücünü ve yeteneklerini Allah’ın dinini yaşamak yolunda kullanarak, bu faturayı ödemeye, o yüksek kazancı elde etmeye çalışmalıdır.

[zeynep_1114]

Enes b. Malik (r.a.) şöyle anlatır:
İçkinin haram kılındığı gün ben, Ebu Talha'nın evinde bir içki meclisinde sakilik yapıyordum. Onların o günkü içkileri hurma koruğu ve hurma şarabıydı. Derken birisi seslenmeye başladı. Ebu Talha: "Çık bak!" dedi. Ben de çıktım. Bir münadi "Haberiniz olsun ki şarap haram kılınmıştır" diye duyuruyordu. Hemen Medine sokaklarında su gibi şarap aktı. Ebu Talha da bana: "Çık şarapları dök" dedi. Ben de onları döktüm. Bu sırada halk arasında bazı kimseler: (Uhud günü) Falancalar karınlarında şarap olduğu halde öldürüldüler bunlar ne olacak? dediler. Ravi: "Bu son söz, Enes'in hadisinden midir? bilmiyorum" demiştir. Bunun üzerine Yüce Allah şu ayetleri indirdi: İman edip de iyi amellerde bulunan kimselere, sakındıkları ve imanlarında sebat ile iyi işlere devam ettikleri takdirde (haram kılınmazdan önce) tattıklarından dolayı günah yoktur.

[commando]

Selman-ı Farisi’den:

“Allah Tealanın 100 rahmeti vardır. Ondan (yeryüzüne indirdiği) bir rahmet ile canlılar birbirlerine acırlar. Doksan dokuz rahmeti ise kıyamet günü içindir.”

(Müslim - 2702)

Bir diğer rivayet şöyledir: “Allah Teala gökleri ve yerleri yarattığında 100 rahmeti vardı. Her bir rahmet, gökle yer arasına dolduracak genişliktedir. Yüz rahmetin birini yeryüzüne indirdi. Bu rahmet sebebiyle (işte) anne yavrusuna şefkat gösterir. Vahşi hayvanlar ve kuşlar birbirlerini severler. Kıyamet günü olunca, Allah rahmetini kemale erdirecektir. (Diğer 99 rahmetini de kulları için indirecektir)”


Bir yolculuktan dönülüyordu. Mola verilmiş, bir kadın da ateş yakarak hazırlık yapmaya başlamıştı. Ateşin alevleri yükselince kadın koşuşturan çocuğunun ateşe düşmesinden korktuğu için hemen onu bağrına bastı ve ateşe düşmesi halindeki dehşeti de tasavvur ederek buna gönlünün dayanamayacağını hayal edip orada bulunan Efendimiz (sav)e dönerek sordu:
– Sen Allah (cc)ın peygamberisin değil mi? Efendimiz (sav) de;
– Hiç şüphen olmasın, buyurdu.
Bunun üzerine kadın şöyle dedi:
– Allah (cc)ın kullarına merhameti bir ananın yavrusuna olan merhametinden daha çok değil mi?
Efendimiz (sav):
– Hiç şüphen olmasın öyledir, buyurunca kadın:
– Öyle ise bir ana yavrusunu ateşe atmaz, diye sızlandı.

Efendimiz (sav)in gözleri yaşardı da buyurdu ki:
– Yüce Allah (cc) ancak kendisine isyan edenleri ateşe atar. Müstahak olmayanları asla!
Demek oluyor ki, Allah (cc) kullarını ateşe atmayı asla istemiyor, sonsuz merhamet ve şefkati ateşi gerektirmiyor. Ancak kullar dürüst hareket etmiyor, ille de ateşlik işler yapıyor, birilerine zulmediyor, haksızlıkta bulunuyor, Yaradanına da isyandan geri kalmıyor, böylece kendi amelleriyle kendilerini ateşe attırıyorlarsa bu da kulların kendi tercihleri...

[commando]

Ebu Musa el-Eş’arî’den:

“Kıyamet günü bir kısım müslümanlar, dağlar gibi günahlarla gelirler de Allah onların günahlarını affeder.”

(Müslim - 2767)

Bu hadis-i şerifte, günahkar kulların Allah’ın rahmetinden ümit kesmemeleri konusunda büyük bir müjde vardır. Mü’min insanın işlediği pek çok hataları olabilir, alışıp ta terkedemediği nice günahları bulunabilir. Kul, bunca günah ve hatalarına bakıp ta, Allahtan başka sığınacak bir yapı, kaçacak bir kapı aramamalı; şeytana uyup Allah’ı ve âhireti inkara, Allah’ın rahmetinden ümit kesmeye kalkışmamalıdır. İnsan, dağlar gibi günahı olsa da, yine Allah’a yönelmeli, onun affına dayanmalı, mağfiretine yapışmalıdır. Her şeye rağmen asla ve asla Rabbinin engin rahmetinden ümitsiz olmamalıdır.

[commando]

Ebu Hureyre’den: Allah Resûlü şöyle buyurdu:

– Adamın biri, başka bir din kardeşini ziyaret için yola koyulmuştu. Allah, o kişinin geçeceği güzergah üzerine bir meleği gözlemci olarak koydu. Adam, insan görüntüsündeki meleğin yanına varınca, melek ona sordu:
– Nereye gitmek istiyorsun? – Şu köydeki din kardeşimi, ziyaret etmek istiyorum. –
Sana vermek için hazırladığı bir hediyesi var da onu almaya mı gidiyorsun? –
Hayır, onu Allah için severim, sırf bu sevgimden dolayı ziyaretine gidiyorum. Bunun üzerine melek, ziyaretçi adama:
– Ben Allah’ın sana gönderilmiş bir elçisiyim. Sen Allah için o kişiyi nasıl sevdinse, Allah ta seni öyle sevmiştir, dedi.

(Müslim - 2567)

[commando]

İbn-i Mes’ud’dan: Bir adam Peygamberimize gelerek:
– Ya Resûlallah! İçlerine katılmadığı halde bir topluluğu seven kişi hakkında ne dersin? diye sormuştu. Efendimiz buyurdu ki:

– Kişi sevdiği ile beraberdir.

(Buhari-6168; Müslim-2640)

Diğer bir rivayet ise şöyledir: Peygamberimize: – Ya Resûlallah! Bir adam bir topluluğu seviyor, ama içlerine katılmış değil, (yani onların yaptıkları gibi yapıyor değil, bu adamın durumu nedir? Bu sevgisinin bir değeri var mıdır?) diye sorulmuştu. Allah Resûlü: – Kişi sevdiği ile beraberdir, buyurdu.

[commando]

Safiyye Binti Ebû Ubeyd, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem'in bir eşinden naklen Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğunu bildirmiştir:

"Kim, çalıntı veya yitik bir malın yerini haber veren kimseye (arrâfa) gidip ondan bir şey sorar, söylediğini de tasdik ederse, o kişinin kırk gün hiçbir namazı kabul olunmaz."

Müslim, Selâm 125. Ayrıca bk. Ahmed İbni Hanbel, Müsned, II, 429, IV, 68, V, 380

Hadislerden Öğrendiklerimiz

1. İslâm, kehânetin her çeşidini ve kâhinlere inanmayı yasaklamıştır.

2. Çalıntı, yitik eşya ve malların yerini söyleyeceği iddiasındaki arrâf ve kâhinlere bir şey sorup ona inanmak, kırk gün süre ile namazın sevabından mahrum kalmayı gerektiren bir cinâyettir.


Fal ve kehânetin her çeşidinden uzak durmak gerekir.

[commando]

Kabîsa İbni'l-Muhârık radıyallahu anh, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'i şöyle buyururken dinledim, demiştir:

"Kuşları ürkütüp isimlerinden, seslerinden ve hareketlerinden mânalar çıkarmak, uğursuzluğa inanmak, kum üzerine çizgiler çizerek geleceğe yönelik hükümler çıkarmak bir çeşit sihir ve kehânettir."

Ebû Dâvûd, Tıb 23. Ayrıca bk. Ahmed İbni Hanbel, Müsned, III,477, V, 60

[zeynep_1114]

Ebu Berze Nadle İbni Ubeyd el-Eslemî radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre, Resülullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığından, malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücudunu nerede yıprattığından sorulmadıkça bulunduğu yerden kıpırdayamaz

Açıklamalar

İnsanlar, kıyamet gününde, dünyada yaptıkları her işten hesaba çekilirler. Burada sayılan beş şey, hesap esnasında sorulacak olanların en önemlileridir. Yoksa, sadece bunlardan sorumlu tutulup başka şeylerden sorumlu olmayacakları düşünülemez. Fakat sayılanlar dışında kalan
şeyler, bunların detayları, şubeleri kabul edilebilir. İnsanın hayatı kendisine Allah'ın bir emanetidir; bu emanete hıyanet etmemesi gerekir. Bir insan, hayatım Allah'ın emirleri ve yasakları doğrultusunda geçirirse, emanete hıyanet etmemiş olur.

İslami anlayışa göre ilim, insana doğruyu ve yanlışı gösterir. Bilen kimse, öncelikle bilgisini hareketlerine hakim kılar ve ona göre davranışlar ortaya koyar. Böylece başkalarına örnek oluşunun yanında, insanları bilgilendirme sorumluluğunu da taşır. Herkes, kıyamet gününde,
Allah huzurunda, bildiği kadarıyla vazifesini yapıp yapmadığından, ilmini hayatına uygulayıp uygulamadığından hesaba çekilecektir.

İslam dini, insanın mal kazanması ve zengin olmasına engel olmaz. Tam aksine, çalışıp çabalamayı, elinin emeğiyle geçinmeyi ve başkasına muhtaç duruma düşmemeyi tavsiye eder. Bütün bu konularda koyduğu tek prensip, malı ve mülkü helal yollardan kazanmak, haram yollara sapmamak ve malın hakkını vermektir. Fakat sadece meşru yollardan kazanmakla iş bitmemekte, kazancın nereye ve nasıl sarfedildiğinin de bilinci içinde olunması gerekmektedir. Bunlar yerine getirildiği takdirde, kişinin Allah huzurunda hesap verebilmek için üzerine düşen asgarî şartlara uyduğu söylenebilir; istenilen de bundan ibarettir.

İnsana verilen nimetlerin en kıymetlilerinden biri de sağlık ve sıhhattir. Çok kere bir nimeti kaybetmeden onun kıymetini bilemeyiz. Hasta olmadan önce sağlığın kıymetini bilemeyişimiz de bunun önemli örneklerinden biridir. Vücut ve ruh sağlığına sahip olmak, her şeyden önce gelir. Bunları korumak için bütün tedbirleri almak, en başta gelen görevlerimiz arasındadır. Zira kıyamet gününde, vücudumuzu koruyup korumadığımızdan da hesaba çekileceğiz.

[commando]

Kim kardeşinin ırzını müdafaa ederse, Kıyamet günü Allah, onun yüzünden ateşi geri çevirir.

(Tirmizi, 1932)