Clost.. ' Bulmak degil asli olan, elinde tutmak varolan '. Ama bil, kaybetse de sevinebilmeli zor da olsa insan.. Cünkü; her bitis, yeni bir baslangictir unutma.
Alamut.. Vakit verseler diyorsun.. Vakti kimse vermez, insan vakiti kendisi olusturabilmeli. Dedigin örnekte pek cok insana tanik oldum. O iliski - ne kadar saglikli oldugu tartisilir olsa da - yürüyebiliyor aslinda o durumlarda da. Sen bana kalirsa, ' Ya hep, ya hic ' ci bir kisisin bu düsüncen ile. Fedakar olabilmeli insan. Deger mi ? diye sorarsan kendine, o senin mantik ile duygularini ayri ayri irdeledigin, ama cok ince bir noktada ikisini kesistirerek alacagin kararin hükmüne bagli kalmis. Karar ilimli oldugunca ( bu sahsa göre, ayrilik ya da bütünliük olabilir, yani degiskendir elbet ), o takdirde göze alir insan herseyi.
Aslinda insanlar kendilerini fedakarliktan cekerlerse, bence korkuyorlardir. Neden mi? Genelde kaybetmekten. Ya da dedigim gibi degip degmiyecegi sorusuna takildiklarindan, ya da bezginliklerinden.. Her ne olursa olsun; birikimlerimiz, tecrübelerimiz ne ihtiva ederse etsin, olasiliklar ne olursa olsun; insan herseyi göze alip, üstüne gitmeli olaylarin. En azindan ters bir netice ile sonuclansa bile, diyebilir ki; evet ben elimden geleni yaptim, ama olmadi. Ama cogullari bunu yapmak istemiyor..
Ister kötü, ister iyi; yasanan herseyin eksisi degil, artisi var bize su yasamda bunu unutma derim. Hayat öyle alacasinda ki, bize herseyi ile degisik ögretiler sunar. Mühim olan bu ögretileri ögrenmektir. Ve onlarla güclü olmak.
Bu sadece bir önerme olarak var. Mevcut durumda; çıkar yolu olmayan bir beraberliğin karanlıkta koşmasından başka birşey değil benim bahsettiğim. Başı-sonu belli. Ve bu yüzden metanetli olabiliyorum. Yaşamak ise tahminimden çok daha pahalıya patladı. Kendi adıma yazıyorum. Bencillik ettiğimi düşünmeyin. Sonu geldiğine ben karar vermedim. Son zaten vardı her an. En güzel anlarını yaşadım, sıkıntısı başımın üzerine. Kırmadan, kırılmadan, onurlu birşey olsun demiştik zaten. Öyle de oldu. Yakışan bu. Yeni bir başlangıca gelince, eee hayat. Ya nasip.
MARTI; elinde tutmaktan ziyade hayata ve BİZ e tutunabilme gayretini temele koymak önemli. Eğer bir taraf eksik kalıyorsa maalesef ilşkinin yolunda gitmesi, istenilenlerin azami boyutta gerçekleşmesi mümkün olmuyor. Çabuk kaybetmekten kastım belki de sonsuza kadar sürmemiş olmasıydı Ego tatminkarlığı değil benim istediğim şey, kendim için çalışırken o insanı da mutlu edebilmekti. Ama olmadı...Bunun içinde kahrolmaya gerek yok. Önemli olan hayat ve ruh eşini gerçekten bulduğun zaman da BİZ merkezli yaşamaktır....
Clost; benim zaten ima etmeye calistigim da oydu Elinde tutabilmek tek yürege baglidir ve yineliyorum tek yürektir mühim olani..
Alamut; simdi anliyorum seni, haklisin. Ilaveten eklemek istiyorum ki, son zaten her yerde, herseyde var.. Bir de onurlu olmasi elbet de mühim. Neticede de kimsenin kimseyi kirmaya da hakki yoktur.
hem fazla derinleşiyor,hemde yorum yapmaya gerek yok bence.alamut kendi özel nedenleriyle,yeni bir başlangıca yelken açmaya karar vermiş.herkes gibi mutlu olmak ve sağlıklı bir ilişki yaşamak onunda hakkı..baştan sonu belli olan bir ilişkiye bu kadar tahammül ederekte büyüklük göstermiş..
yazılacak tek şey ona şans dilemektir..karanlıkta koştuğunu ! yazmış..ama bence karanlıkta koşan birine bir süre için eşlik etmiştir..
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....
bittiğine yada baştan bitişi olduğunu düşündüğün bir ilişki için bu kadar çok yorum yapmaya gerek yok bence.sen geçmişi bitir ve unut,gelecek seni ilgilendirmeli...
gerisi onun sorunu............................................................................
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....