....
Ama hayatın güzelliği bu noktada başlıyor..
sevdiklerimizin gitmesiyle başlıyor hayat ve hayatımıza tekrar bir insanın girmesiyle yine devam ediyor...
ne imkanlı aşkların ne kadar imkansız olduğuna şahit oldum
başaramadık belki de biz aşkı...
şairlerden medet umduk ama hep bulduk sandık ama bulamadık
acı gerçektir bu kelimeleri karalamak amaçlı da yazmıyorum...
bugünlerde güzelim Türkçemizi de katlediyoruz ayrılıklarla
anlatılan şair ama şiiri muamma oluyoruz.
hani eski aşklardaki sevgiliye siz demeler sen oldu ya
aşklarda bitti onu anladım?
ne kadar kabaymışız ne kadar yalın aşklar yaşamışız...
giderken biraktığın resimleri de yakarcasına kaba olmuşuz
biz insanlar ne kadar yalınz ve ne kadar yalanız
bilmem benim hayattan görüp göreceğim de bunlar
durmadan bir yerlere gitmek
....