gençlik

[CaGLa2]

> >Jorge Luis Borges'in derledigi Babil kitapliginda Papini'nin "Ödenmeyen
> >Gün" adli bir öyküsü vardir. Güzel bir prensesin basindan geçenleri
> >anlatir:
> >22 yasindayken bu prensese bir beyefendi sürpriz bir teklifle gelir.
> Hasta
> >kizi için gençlik yillari aradigini söyler ve "Bana gençliginizden bir
> yil
> >ödünç verirseniz, ömrünüz sona ermeden onu gün gün size geri ödeyecegim"
> >der. Prenses henüz o kadar gençtir ki, cömertçe gözden çikarir bir yili;
> >ödünç verir beyefendiye... 23 yerine 24 yasina basar o yil yasgününde...
> >Yillar yili hatirlamaz verdigi borcu... Ancak ne zaman ki 40 yasini asar
> >ve o dillere destan güzelligi bozulmaya yüz tutar; arar beyefendiyi ve
> 365
> >günlük alacagini tek tek tahsil etmeye baslar. Özellikle balo günleri,
> >bütün çizgileri yok olmut bir yüzle ve körpe bir bedenle girer
> salonlara...
> >Gece odasina sizmayi basaran asiklari, gece yarisindan sonra yüzünün
> nasil
> >kiristigini hayretle gözlerler... Her gençlesmenin
> >ardindan uyanis ani daha aci verici olur. Çünkü yasi ilerledikçe, o hali
> >ile 23 yasi arasindaki fark daha da açilir. Fark açildikça "bir gün, bir
> >saat, bir an olsun" gençlik asisini tatmak daha güzel gelir. Ancak sayili
> >gün çabuk geçer. Kalan günlerini hoyratça harcayan prenses,geri
> >isteyebilecegi sadece bir günü kaldigini fark eder: "Bir günlük
> >isik, sonra sonsuza dek karanlik..." Atesli bir sevgilinin bütün bedenini
> >oksamasi için o tek günü özenle saklar. Bu son yasam parasini harcamak
> >için çilginca bir istek duysa da
> >kiyamaz bir türlü...Nihayet evine gelip, öyküsünü dinleyen ve dizlerine
> >kapanarak
> >gençliginin son gününü kendisiyle geçirmesi için yalvaran bir adamin
> >teklifini kabul eder.
> >"O gün" geldiginde adam, en sik elbisesi ve titreyen yüregiyle açar
> bahçe
> >kapisini... Kadinin villasina girer, iki kisilik hazirlanmis masada
> >mumlarin yandigini görür. Bir süre bekledikten sonra meraklanip prensesin
> >kapisini tiklatir. Yanit gelmeyince açip girer. Dört bir yana savrulmus
> >görkemli giysilerle dolu odada prenses aynanin karsisinda bir
> >kanepeye uzanmistir. Yüzü bembeyazdir. Gençliginin dönmesini beklerken
> son
> >nefesini vermistir prenses... Adam bu ani ölümün nedenini yerde buldugu
> >mektupta okur.
> >Satirlar, borçlu beyefendiye aittir:
> >"Soylu prenses!.. Size borçlu oldugum son gençlik gününü geri
> >veremeyecegim için çok üzgünüm. (..) En derin bagliligimla..."

[Bozkurt_26]

ÇOK GÜZEL...
+++++++++

[CaGLa2]

ben bunu yazdiğimi unutmuşum bile ....