Gitmeni anlarım da sebebini hiç bilemedim.
Kaç gecemi kaç gündüzümü ızdırapla yoğurdum bu bilmeceyi çözemedim.
Giderken hatıralarını da almalıydın.
Hasretini söküp çıkarmalıydın.
Har’a düştüm gurbete düştüm sensizliğe düştüm hiç anlamadım.
Bu şehrin renkleri siyah beyaz düşleri dumanlı.
Ne gecesinden gündüzü ne gündüzü gecesinden farklı,
Anlayacağınn hepimiz bıraktığın gibiyiz.
Giderken yağmurları bırakmışsın.
Bir de yaslı tebessümlerle okuduğum mektuplarını,
Giderken çok şeyi almışsın da hatıra olarak bende bıraktığın buruk bir acı
Şimdi bakışlarımda neşeden eser yok
Gözlerimde yaslı bakışlar
Oysa sevginin mevsimi yoktu sevginin kışı baharı…
Avuçlarımda kaldı yüzünün sıcaklığı veremedim sana
Boğazımda düğümlenen sözler dudaklarımda sıcaklığın
Tüm kapılarını kapattım kalbimin tüm güvercinleri saldım ötelere
Ne uykular teselli oluyor bana nede konuşmadığım sessiz harfler
Bir Orhan Baba yarenliğim sırdaşım….
Arada soruyormuşsun beni
Arada hatırlıyormuşsun ne güzel
Anlatamasam da yüreğimde harlanıyor ayrılığın ateşi
Affet beni unutamadım seni
Affet söz geçiremedim bana.