Hal öyle hal aldı ki insanlar artık oldukça doyumsuz, kânâtsiz oldu. Sistem artık zengini daha zengin yoksulu daha yoksul yapıyor, günümüzde kölelik eskisinden çok daha ağır şartlara sahip. Sisteme daha iyi hizmet sağlanabilmesi için herkesin önüne aşabileceğinden çok daha büyük hedefler koyuluyor artık. Gerek izlediğimiz filmlerde, gerek reklamlarda, gerek okuduğunuz bir yazıda her ne şekilde ya da nerede olursa olsun hedef bu. Reklamlar da birileri bizi birinci yapmak için var olduğunu söylüyor lakin bizim ona inanmamız onu birinci yapıyor.
Evet artık hedef birinci olabilmek neden mi çünkü bu dünyada ne yaparsan kendin için yaparsın artık hedef bu! İnsanlar basit şeylerle, ufak ayrıntılarla mutlu olamıyor artık, halbuki mutlu olabilmek artık eskisinden çok daha kolay olabilmesine rağmen ...
İnsalar artık yapamadık sağlık olsun diyemiyor, neden yapamadım diye ağlayıp hırs yapmayı tercih ediyor, çünkü örnek alamadığı olguların yerini dolduran yeni olgular ona öyle öğretti ...
İnsanlar artık kendileriyle yüzleşemiyor, kendileriyle barışamıyor neden mi çünkü yaşamak istemedikleri bir dünyada yaşıyor. Yalan da değil aslına bakarsanız çünkü bu sistemi o kurmadı tek suçu sistemin bir parçası olmaktı hep. Çünkü insanlar artık kendileri için çalıştıklarını zannedip başkaları için çalışıyor ne yazık ki başkaları için çalıştıklarını zannedip aslında kendileri için çalışıyorlar.
İnsanlar artık sunni olarak yaşıyor ve duygularını ifade etmekte zorlanıyorlar. Kendi başına gelince yapamıyor onlar için yapan kahramanlar üretiyorlar. Çünkü insanların sayısı arttıkça paralelinde artan tek şey ne yazık ki yalnız insanların sayısı ...
©2006 Ahmeteus