hayatın başlangıcı gibi bir sonu vardı elbet.ölüm vardı .aslında o hep yanıbaşımızdaydı.zamanını bekliyordu.ve bir gün sessiz ve derinden geldi .hissetttirdi kendini okyanusun karanlık sularında aniden. bir çığlık gibi üşüştü .sinsi sinsi sokuldu
kimse beklemiyordu belkide.daha yaşanacak şeyler vardı.umutları vardı.kiminin gelecek hayalleri vardı.kim bilir hangi amaçla oradaydılar.ama son gelmişti artık.ağır ağır demir alma vakti gelmişti bu limandan.eski günlerini hatırladılar belkide ,o acısıyla tatlısıyla güzel günlerini o kısa zamanda yadettiler belkide.son bir çırpınış son bir haykırıştı onlarınkisi.acaba bu ölüme meydan okumakmıydı yoksa ,ölümden korkmakmıydı onlarınkisi,yinede herşeye rahmen bir sevgi yumağı kurmuşlardı aralarında son nefeslerinin son saniyelerini yaşıyor olsalarda,çırpınıyorlardı,o küçücük yürekler meydan okuyordu koca okyanusa .daha çok ihtiyaçları vardı yaşamaya.hayata sımsıkı sarılmaktı onlarınki başka bişey değil.kaçınılmazdı sonları .son rollerini oynuyorlardı hayat filminde.
soğuktur ölüm .kaçamazsın ,korkarsın ,ama onu kandıramazsın.