Ben seni hala seviyormuşum güya
Kaçıramıyormuşum gözlerimi
Aşktan
Ve senden söz açıldığında...
Hala siir yazmamdan belliymis
O doyumsuz günleri özlediğim...
Ben kendimi aldatıyormuşum bazı akşamlar
Yanımda duran;
Maskesiymiş yalnızlığımın
Öyle diyorlar..
Farkında değilmişim ama
Lal olup belli bir noktaya dalıyormuşum
İki kadehi geçince..
Zoraki gülüyormuşum
Ve başka bir adam olmuşum sen gidince...
Yağmur yağınca
Dışarı çıkmamdan anlaşılıyormuş
Toprak kokan tenine hasretliğim...
Daha neler artık!
Bu dostlar da az değil hani
Nasıl da kaşıyorlar adamın yarasını...
Hem anlamıyorum
Nerden çıkarıyorlar seni sevdiğimi...
İçimdeki sen’i dinliyorum bu aralar
Başka ağızlardan...
Daha neler diyorlar bir görsen...
Ve bilsen,
Ne kadar da haklılar......