Doluya koysam almıyor...Boşa koysam dolmuyor...

[CaGLa2]

Yazıp yazıp siliyorum...Silip silip yazıyorum...Bilmiyorum sonunda hangi cümle yutacak beni.Hangi cümlede kaybolmak isteyeceğim.Gece mi bulacak yalnızları.Ben mi kaybedeceğim bir gece olsun yalnızlığımı.
Gitmekle başlıyor bütün kendine dönüşler...
Yolların karmaşık doğasında üşüyorum.Ruhumu sardığım zırhın beni reddedişi gecikmiyor.Bu ben miyim, beni benden uzaklaştıran sen misin.Farkında mıyım.Fark bende mi...Bilmiyorum...Sessizlikte boş duvarlara çarpan ama cevap verilemeyen bir telefon çağrısı gibi duygularım.
Acı bir kahveyle paylaşılan tatlı sohbetlerde arıyorum seni...Üşüyen balkonlarda, titreyen tül perdenin gerisinde bir pencerede, biten boş bardaklarda, olmayan şarkılarda, okuduğum kitabın son sayfalarında, kayıp bir gecenin son karanlığında, tükenmez kalemin mürekkebinde ...
NerdeSin ...
Benimle saklambaç oynadığın karanlık sokaklara mı kaçtın yine...Seni bulmayı ve kendimi yeniden kaybetmeyi göze alabilir miyim bilmiyorum.
Özlediğimin sen olduğu ve tüm özlemlerimin sana koştuğu aşkımın sonu belirsiz çizgisinde tükeniyor limitlerim...