Nuri Can'ın şiirleri

[deste]

• Gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum
  
  Gidiyorum
  bütün acılarımı vurup sırtıma
  umutları bırakıp başucuna
  ıtırları, menekşeleri, kırgüllerini bırakıp
  şiirlerimi sarıp bohçama
  yüreğimin yangınına gidiyorum
  hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal
  
  gidiyorum
  gözyaşlarımı papatya diye saçlarına takıp
  yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum
  içimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın
  sana kalsın baharçiğdemleri, kırgelincikleri, kırkkanatlılar
  gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum
  
  gidiyorum
  başımda gam gözlerimde nem
  toplayıp önüme düşen gölgelerimi
  bütün hatıraları bırakıp geride
  ardımdan çekip kapıyı usulca
  başımı alıp gidiyorum buralardan
  şafak sökmeden kimseler görmeden
  yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum
  sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için
  
  hoşça kal suyundan çimdiğim dere
  kana kana içtiğim pınar
  say ki, hiç yaşamadım bu yerlerde
  nazlı çiçeklerini okşamadım baharın
  bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle
  bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü
  çekip gidiyorum buralardan
  
  çekip gidiyorum bir bilinmeze doğru
  hem yol, hem yolcu olmaya
  acılarımla başbaşa kalmaya
  bütün yıldızları takıp kanatlarıma
  rüzgarların uğultusunda kaybolmaya gidiyorum
  
  Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek
  ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde
  gecelerin zifiri saçlarında çıkıp yola
  dağlı bir ırmak gibi çarpa çarpa kıyılara
  bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum
  
  bütün borçlarımı ödedim alacaklarımı erteledim
  artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime
  ne okuyacak bir şiirim
  gözlerimin içinde iki damla gözyaşı gibi
  bakmadan ardımdaki uçurumlara
  alıp götürüyorum yüreğimdekileri de
  hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal
  
  Nuri CAN
  www.nuricann.com

[deste]

• • 
    Sustum!
    
    Sustum!
    Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
    kendimle konuşuyorum şimdi yalnız...
    yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime
    kimse duymuyor...
    sustum
    sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir
    yaraları yalayan rüzgar
    sokaklarında kahrolduğum şehir
    gözlerim konuşuyor yalnız!
    
    sustum!
    bin ah sürüp dudaklarıma
    ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
    sustu benimle deniz,
    sustu deli dalgalar, sustu martılar...
    umutlarımı sarıp rüzgarlara
    uzaklara savuruyorum her gece
    yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne
    kimse görmüyor...
    
    saçı ağarmış hayaller
    nemli kirpiklerle
    bulutlandığında gözlerim
    gökte şimşek olup çakıyorum
    kimse görmüyor...
    
    Sustum!
    tuz basıp yaralarıma!
    sustum
    içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi
    yaslanıp yalnızlığın duvarına
    gül döküp kalabalıklara
    kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece
    kimse bilmiyor...
    
    sustum!
    sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak
    acılar konuşuyor şimdi yalnız
    yaralı gönlümün sızıları konuşuyor
    tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir
    atıyorum uçurumlardan
    kimse görmüyor
    
    sustum!
    saçlarını kokluyorum rüzgarların
    dudaklarından öpüyorum hayatı
    içimde incecik bir sevgi ürperiyor
    sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
    gelmiyor beklediğim bahar
    yaralar merhem tutmuyor
    gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara
    mendil silmiyor
    yağmur dinmiyor
    sevdiğim bilmiyor
    
    sustum
    sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman
    sustum
    yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata
    kimse duymuyor
    
    sustum!
    İçimdeki dalgalar kabardıkça volkanlar gibi
    sustum
    sustu dudaklarım, sustu gözyaşlarım
    sustu gözlerimdeki şiir
    gönlümdeki nehir
    bulutlar haykırdı isyanımı
    şimşekler haykırdı
    sadece ben duydum
    sadece ben
    
    ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat
    kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi
    yaralar merhem tutmuyor
    geceler avutmuyor
    ben sustum
    acılarım konuşuyor yalnız
    
    ben sustum!
    susmuyor yüreğimi kavuran kasırga
    pencereme vuran yağmur damlaları
    susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar
    gelmiyor bahar
    kuşlar sevinmiyor
    yıldızlar küs
    ay üzgün
    güneş doğmuyor
    acılar dinmiyor
    içimde binlerce şiir kanıyor her gece
    kimse bilmiyor
    
    sustum!
    sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,
    sustu hayat
    sustu zaman
    acılar konuşuyor yalnız
    acılarım konuşuyor
    kimse duymuyor...
    duymuyor...
    duymu...
    duy...
    
    
    Nuri CAN
    www.nuricann.com

[deste]

• 
  Yüreğime Sor Beni
  
  [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
  [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
  Her gece kan-ter içinde uyanıyorsam eğer
  hasretin ateş olup giriyorsa koynuma
  ıslanıyorsa kirpiklerim seni her andığımda
  her düşündüğümde hızla çarpıyorsa kalbim
  sensiz bir kez olsun gülmüyorsam bu şehirde
  savruluyorsam sokak sokak
  yaprak yaprak ürperiyorsam
  rüzgarlara sor beni
  
  hasret ateşleri yağıyorsa üstüme
  kül ateş, ateş alev, alev kor olup yakıyorsa
  kahroluyorsa kalbim seni her andığında
  ve hiç bir kural tanımıyorsa yüreğim
  kaçmak istedikçe sana dönüyorsam yine
  tükeniyorsa dizlerimde derman
  ve ölüyorsam her gün dirhem dirhem
  sevdalara sor beni
  
  seninle gözgöze her geldiğimde
  ben lal olmuş bülbül, sen gül oluyorsan
  düğümleniyorsa boğazımda kelimeler
  çıkmıyorsa sesim, daralıyorsa nefesim
  konuşamıyorsam tek bir kelime
  depremsi bir titreme başlıyorsa bedenimde
  ve çözülüveriyorsa dizlerimin bağı
  bu deli gönlüme sor beni
  
  hep bulutlarda, rüzgarlarda saklıyorsam seni
  içime düşüyorsan tane tane her yağmur yağıdığında
  kirpiklerimin kıyısında martı olup uçuyorsan
  susuyorsa denizler seni düşündüğümde
  gelip seriliyorsan gönlümün kıyılarıma sular gibi
  gelip sokuluyorsan uykularıma
  gelip sokuluyorsan rüyalarıma
  gecelere sor beni
  
  damarlarımda aşk olup dolaşıyorsan
  şiir olup doluyorsan kulaklarıma
  masmavi bir coşku oluyorsan bedenimde aşkça
  çıkıp ırmaklarla dertleşiyorsam her gece
  ay gibi akıyorsan yüreğime beyaz tüller içinde
  yalnız yıldızlarla paylaşıyorsam seni sevdiğimi
  sana anlatamıyorsam
  bir kır çiçeği hüzün saçıyorsa gözlerime
  seven yüreğime sor beni
  Nuri CAN
  www.nuricann.com

[deste]

• • [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
    resım. nuri can
    
    Sen Ve Ben Masalı
    
    Sen bir çiçek olsaydın sevda çöllerinde
    ömrümce yaş dökerdim kurumayasın diye
    seni yalnız güneşin aklığı
    güllerin sıcaklığı ile beslerdim
    ve mehtabın büyüsü ile süslerdim yapraklarını
    her sabah kızıllığında yeniden koklamak için
    
    sen bir defter olsaydın, ben kalem olurdum
    seni yazardım gece gündüz şiirlere, romanlara,
    dağlara, bulutlara, rüzgarlara
    elimin ulaştığı, gözümün gördüğü heryere seni yazardım
    dilime destan, yüreğime mühür kazardım
    bir ömür seninle yaşamak, seninle yaşlanmak için
    
    sen bir ceren olsaydın avcıların önünde
    sevgimi siper ederdim vurulmayasın diye
    yaralarını rüzgarın diliyle okşar
    güllerin eliyle sarardım
    ve seni dağların moruyla gizler
    pınarların diliyle seslerdim
    kem gözlerden, katı yüreklerden korumak için
    
    sen bir çoban olsaydın sürüler peşinde
    kalbimde taşırdım hep yorulmayasın diye
    ve kavalını rüzgarın nefesi ile üfler
    çağlayanların sesiyle dinlerdim
    her gece ayışığında duygularını okşamak için
    
    sen bir kardelen olsaydın dağların eteğinde
    ben yaprak olurdum rüzgarda titreyen
    dört bir yana kokular saçar dururdum
    her dem aşkın ile sarhoş olmak için
    
    sen bir dal olsaydın, ben toprak olurdum
    sen bir göl olsaydın, ben ırmak olurdum
    kalbine akardım gece gündüz
    senden uzak kaldığımda ağlar dururdum
    
    sen güneş olsaydın, ben dünya olurdum
    dönerdim ekseninde durmadan
    her sabah, her akşam yeniden buluşmak için
    
    ve saçlarını gökyüzünün mavisi ile yıkardım
    her dem güzelliğinden sarhoş olmak için
    
    Nuri CAN

[deste]

• • [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
    resim. Nuri Can
    
    Ey Denizler Kraliçesi Myra
    
    Ey gönül mihrabımda sultan
    ey sabah yıldızının kızı
    ey eşsiz dolunay ışığı
    ey vefa göğünde hilal
    denizler kraliçesi Myra
    ben ki gam rüzgarlarında bir geda
    ay bakışının dilencisi bir avareyim
    sen benim en güzel hayalçiçeğimsin
    ben senin aşkınla deli-divaneyim
    
    ey yeryüzü kraliçesi
    ey gökyüzü kraliçesi
    ey denizler kraliçesi Myra
    gel sevgilim ol sevgisizlikler ülkesinde
    mutluluk ağacında hayal çiçeğim ol
    dost gelişinle gel, gül gülüşünle gel
    uyandır beni elem uykusundan
    güneşim ol, ayım ol doğ ufkuma
    sıcaklığın sarsın dünyamı
    muhtacım sana
    
    gelmiyorsan, gelemiyorsan
    açık bırak gönül kapını
    yükleyip yüreğimi bir martının kanadına
    dalga dalga aşıp denizleri
    rüzgarın kanadında ben geleyim
    
    damardaki kanın, dudakdaki tadın
    ölümsüzlüğün adıdır adın
    ey sonsuzluğun hikayesi Myra
    
    seni sevmeseydim ne gülün alı olurdu
    ne menekşenin moru, ne de ateşin koru
    olmazdı yeşilin tonu
    seni sevdiğim için gözlerin mavi, bakışların ay
    denizler dalgalı
    seni sevdiğim için saçların yağmur rengi
    gülüşün gül, dudakların kızıl
    
    milyon kere tutuşsada denizler yüreğimde
    sorma kıyılarım niye yanar, niye ağlar martılarım
    umutlarım Sende saklı...
    
    beni sende seni bende çoğalt, çoğalt ki,
    dağlara yaslanan hayalini seveyim
    denizlerde dalgalanan kalbini
    masumluğuna yıldız
    gülüşüne gül düşüreyim
    ve ben
    ve ben
    ve ben
    yüzyıllarca yalnız seni seveyim...
    yalnız seni seveyim,
    seni seveyim,
    seveyim,
    seve,
    sev,
    se,
    s...
    
    Nuri CAN

[deste]

• • Hoşçakal Gönlümün Nazlısı
    
    Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
    önümdeki uçurumlara aldırmadan
    varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın
    o gerçekleşmeyen hayallerim.
    ardımda yaralı bir yürek
    kederli bir ömür
    ve yoksul anılar bırakarak
    çekip gidiyorum sevdiğim
    hoşçakal gönlümün nazlısı, bağrımın sızısı
    hoşçakal
    
    gidiyorum başım önümde, gözümde nem
    duramam artık ey aşk, ey sevdiğim
    hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde
    duramam
    hiç bir anı kabul etmiyor beni
    bedenim buz gibi soğuk
    yüreğim param parça keder
    kış kadar soğuk ellerim
    ardımda yoksul bir sevda
    ve bana ait ne varsa
    bırakıp gidiyorum sevdiğim
    hoşça kal anlımın yazısı, kaderimin küskünü
    hoşçakal
    
    bütün yaprakları dökülmüş
    dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak
    ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım
    çınar ağacını yaslı
    meçhule giden acılar yüklü bir gemide
    uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi
    şarkıların sustuğu, aşkların vurulduğu
    limanlara gidiyorum sevdiğim
    hoşça kal kırık sazım, sevdamın yaralı türküsü
    hoşçakal
    
    bir yıldız daha kaymadan gözlerimden
    yüreğimden bir arzu daha sönmeden
    gidiyorum ey aşk, ey sevdiğim
    bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları
    ağlamamalı bu yürek bir daha
    bir acıyı, başka bir acıyla sarıp
    alıp dağların ve yıldızların gölgesini
    yüzümde kış, bakışlarımda kar
    yorgun akan bir ırmak misali
    kimsesiz sokaklara bırakıp yanlızlığımı
    gidiyorum sevdiğim
    hoşça kal gecelerimin yıldızı, karlı dağların yalnız kızı
    hoşça kal
    
    bütün borçlarını ödedim bu sokakların, alacağımı aldım
    geri dönmez bir mevsimdeyim artık, duramam ey aşk
    bu şehre sığamam bu hüzünle
    yoksa acılar üşütür beni
    kar kavurur anılarımı
    donar bakışlarım
    üşürüm... üşürüm ey aşk
    
    sorma nereye, hangi dağın ardına?
    ne kadar uzağa varır yolum?
    kim yoldaş olur bana ?
    dönüp gelir miyim yine bahar geldiğinde ?
    çiçek açtığında mor dağlar
    sorma
    
    sazımdaki hüznü
    içimdeki sızıyı
    boynu bükük karanfilimi
    ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara
    sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma gidiyorum
    hoşça kal bağrımın ateşi, kalbimin ahı, mühür gözlü yar
    hoşçakal
    
    Nuri CAN
    www.nuricann.com

[deste]

• • Gitme
    
    Gitme
    figan düşer denizlere sular çekilir
    yağmur yağmaz vahalardan kirpiklerime
    bir rüzgar hıçkırır tenhada, bir dal kırılır
    boynunu büker kır çiçekleri kelebekler ölür
    
    gitme
    bir yıldız küser göğüne, içini çeker bir çocuk
    şaşırır yönünü rüzgarlar
    bütün pınarların suyu çekilir
    solar nazlı çiçekleri kalbimin, üzülürüm
    
    gitme
    öksüz kalır içimdeki imge dağları
    saçlarını öpen seher yeli, çoban yıldızı
    bir daha turnalar geçmez, bülbüller ötmez
    çiçekler açmaz bahçemde ah gülüm
    
    gitme
    acılara mahkum olur yüreğim
    ardında fırtınalar kalır, ayrılıklar, anılar, yanlızlıklar
    boynu bükük aşklar, gözü yaşlı şarkılar
    alışamam yokluğuna, yokluğun ölüm
    
    gitme
    içimdeki bütün vagonlar devrilir
    bir kar yağar istasyonlara, üşürüm
    
    gitme kal sevdiğim terketme beni
    umutsuz çaresiz bekletme beni
    bütün ormanlar ateşe verilir
    kuşlarda gider bu kent de, ölürüm
    
    gitme kal
    menevşeler açsın dağlarda
    sevince dönüşsün gökyüzü
    iki çığlık arasında bırakma beni ah gülüm
    yokluğuna alışamam yokluğun ölüm
    
    gitme
    bütün ormanlar ateşe verilir
    kuşlarda gider bu kent de, ölürüm
    
    Nuri CAN

[deste]

• • [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
    Yağlı boya 120x100.Nuri Can
    
    
    Elini Vermiyor Hayat!
    
    Yerde kıvranan kalbimin üstünde acılar dansediyor
    koparıp göğsümden yerlere fırlattığım kalbimin
    kimse dönüp bakmıyor
    görmüyor ateşler içinde yandığını kalbimin
    eğilip almıyor kalbimi ateşler içinde
    yanıyor kalbim!
    kalbim ahhh!!!
    
    Yaralı bir ceylanın gözlerinde inliyor bedenim
    ruhum bir cellâtınki kadar soğuk ve tedirgin
    kirli bir hayatın karanlık odalarında
    mil çekiliyor gözlerime
    kör oluyorum!
    dost bildiklerim hançerini saplıyor göğsüme
    yaralanıyor canevim
    kan damlıyor her yerimden
    yüreğimden
    ellerimden
    gözlerimden
    dudaklarımdan...
    ahhh!!!
    
    zifir karası gecelerin acısı zaptediyor ruhumu
    kalbimin en ince sızısından vuruyor hayat
    ne güneş ısıtıyor üşüyen anılarımı artık
    ne de insanlardan kaçıp sığındığım tenhalar
    yitirdim yolumu şaşkınım çıkmaz sokaklarda
    şimdi kış kadar soğuk bedenim
    şimdi yüreğim çırpınan yaralı bir kuş gibi
    param parça her yerim
    bir ihanet sisinde yitirdim herşeyimi
    
    Ah!!! Diyorum,
    keşke bende duygusuz yaşamayı becerebilseydim
    yalanlar sıralayabilseydim, yalanların ardından
    aç çocukların gözlerine bakıp utanmasaydım
    yanmasaydım bu kadar insanın acısına
    gözlerime perde çekip,
    unutsabilseydim her olup biteni
    ihanetlere incitmeseydim yüreğimi bu kadar
    
    ey hayat ödedim borcumu azad eyle beni
    anladımki söz geçmiyor bu yüreğe artık
    el yordamıyla yürüyorum şimdi yürüdüğüm yerde
    onurlulara mahsus acılı taşlara tutunarak
    yalanlardan örülmüş bir duvarın kenarından.
    
    bir sümüklüböceğin kabuğunu sürüklediği çaresizlikle
    sürüklüyorum bölük pörçük hayatımı ardımdan.
    
    ey kalbe saplanan hançer
    ey ciğere işlenen kurşun
    bu yürek artık ağlamamalı,
    yanmamalı acılara bu kadar
    ağır geliyor çektiklerimin yükü
    bir yanım deniz, bir yanım uçurum, bir yanım ateş
    yalnız bir yolcuyum meçhule giden dümensiz bir gemide
    gözlerimde kaç bin yetimlik ah
    yüzme bilmediğini bile bile denize atıyorum kalbimi
    alıp götürsün diye dalgalar acılı rüzgarlara
    
    yaşama sevincini yıllar önce
    çiçekleri çiğnenen bir bahçede yitirdim
    ağrılar içindeyim şimdi ah! mavi kuş
    yorgunum, bitkinim, dargınım!
    elini vermiyor hayat!
    bir uçurum kenarında
    düştüm düşeceğim
    
    her gece bir yıldız kayıyor gözlerimden
    yüreğimden bir dilek sönüyor her gece
    bu yüzden hep yetimdir bir yanım
    bir yanım aşka ve acıya ayarlı
    
    enkaz oldum, toz oldum, duman oldum
    (*)"ben bu kahrı çeke çeke yoruldum"
    kara bir dumanla boğuluyorum şimdi
    şimdi kara gecelerin kör kelebeği gözlerim
    karanlıklar içindeyim dipsiz bir kuyuda
    dolunay
    bulutların arkasından
    bakar
    bakar
    darılır...
    
    ben
    dolunaya
    bakar
    bakar
    utanırım...
    
    Nuri Can
    
    
    
    (*)bir türküden

[deste]

• • [ resmi görüntülemek için tıklayın ]
    resim.Nuri can
    
    
    
    Toplan Gidiyoruz Ey Kalbim
    
    Haydi toplan akşam oldu
    vakit doldu
    toplan gidiyoruz ey kalbim
    kırkikindi yağmurlarına kalamam
    kaldıramam bunca ağrıyı, ihaneti
    biliyorum kirlenmiş hiç bir bakışta, yer yok bana
    bu yüzdendir ceylanlara küsmüşlüğüm
    sevdalara küsmüşlüğüm bu yüzden
    bir gül yaprağı bulup sarmak için yaramı
    çekip gidiyorum buralardan
    içimdeki cesetleri çiğneyerek
    kalbimdeki mahşere
    
    bak akşam
    vakit tamam
    duruldu işte bulanık denizler
    dürüp ömrümün defterini
    toplan gidiyoruz ey kalbim
    
    yorgunum
    bir sonbahar ezgisi gibi bekleyemem son yaprakta
    sevgisi iğdiş edilmiş tarihlere koma beni ey kalbim
    bak güz yağmurları iniyor acılar ve ihanetler üstüne
    çırılçıplak ve sevgisiz kalmış bir şiirim
    kimsesiz bir kış ortasında
    ne gülen gözleri ısıtıyor artık çocukların
    ne de sevdalı bakışları yeniyetme aşıkların
    
    bütün dinlerden kovuldum
    bütün ülkelerden
    bütün yüreklerden kovuldum
    (*)”Aliye gülümsesem Muaviye öldürür beni”
    hangi tanrıya sığınsam yaramın merhemi yok
    
    biliyorum kirlenmiş hiç bir bakışta, yer yok bana
    bu yüzdendir ceylanlara küsmüşlüğüm
    sevdalara küsmüşlüğüm bu yüzden
    yeni bir gül yaprağı bulup sarmak için yaramı
    sevdalı bir kuş yükleyip kanatlarına acılarımı
    alıp gitsin beni buralardan
    
    hamuru çürümüş dostluğun, vefanın, aşkın
    vefasız mevsimlere bırakma beni ey kalbim
    ağlatma beni sevda kapılarında
    kahpe kapılarında eğme boynumu
    kurşunlar sıkılsada canevime
    çiğnetme yoksulluğumu ayaklar altında
    bırak başım dik, içim ezik kalsın
    onurlulara mahsus bir makamda ağırla beni
    satılmışlığın, alçaklığın, ihanetin ortasında koma
    
    biliyorum bu düş sığmaz kirlenmiş sokaklara
    bu sevda sığmaz
    bakmayın gözlerime
    nasıl saklarım yüreğimdeki incinmişlikleri
    kınalı bir kelebek konunca saçlarıma
    
    ah! Benim de hayallerim vardı
    baharlarım vardı, yazlarım vardı
    kuşlar göçüp gitti yüreğimden
    gökyüzüm yaralı kaldı
    bir isyan giydirip gözlerime
    dipsiz uçurumlara yuvarladım umutlarımı
    
    aşk diyordum talan oldu, yalan oldu ömrüm
    tınısı kırık bir keman sızısıyım artık
    yok gideceğim başka bir liman
    bak duruldu işte bulanık denizler
    haydi toplan vakit tamam
    toplan gidiyoruz ey kalbim
    boşalsın ince duygularımın sırtındaki yük
    
    paranın sevgiye ihanetini gördüm
    insanın önünde diz çöküp ibadetini
    dünler harabe yarınlar umut değil
    hüznün neresinden dönsem, kırgınım
    
    öpmeye uzandığım bütün dudaklar frengili

Nuri CAN