Ben unuttum yazmayı
Bir otobüsün arka koltuğunda bırakıp çıktım kendi yalnızlığımla
Belki bir deniz gördüm, belki de ağlamak istedim bir başıma
İndim buğulu ve siyah bir gözlüğün ardından usulca
Bastığım yerdi boğulduğum yer
Çamurdan bir sevgi yapmıştık bu şehre hatıra olsun diye
Hatırında bile kalmadı yadigar kimsenin
Bir gemi geçiyordu tam bu sırada, az önümden
Ben bir fener kadar sakin
Seyrine dalmıştım ansızın, an nedir unutup
Asaleti serilmişti tüm gövdesine
Giderken ağlamak olmaz diyordu sanki
Ardına bakmayan her gemi gibi
Bir aşkı bitirmek içindi aslında bütün unutganlıklar
Bu geçiş ağlatacakken içimdekileri
Eskilerden bir parça çalmaya başlıyordu hemen bitiminde
Bu bizim parçamızdı,
Bitmiş bir a$ktan geriye kalan tek parçamız…
Ama Yinede Vazgecmedim Bir Anda...
[b]His eyes are like angels but his heart is cold[/b]