Mutluluk; Cana can katanimla bir yaz denizinin karsisinda, bir agaç gölgesinderir. Tedirgin edilmeden uyunan bir toprak parcasindadir. Bir bahar sabahinda ciplak ayakla kosulan islak çimenlerdedir. Sicak bir günün bitimine dogru birdenbire esiveren serin bir yeldedir. Güvenli bir düsüncenin aydinliginda, sicasik bir omuzun, dizlerin yumusakliginda sevi'sinde, uygun bir sesin titresimindedir. Istekle isirilan bir peynir diliminde, yanarak içilen bir yudum suda, özlemle aranan bir fincan kahvededir. Bakkaldan alinan bir paketi tasirken dergilerden yapilmis kesekâgidinda gözucuyla okunuveren güzel bir sözdedir. Günün ilk aydinliginda, gecenin son karanligindadir. Özlenen can tadinin meyva çiçegi tadina dönüsümündedir, renk renk duygularin olusumunda bilinmeyen renklerin sekillenmesindedir, yüregin dudaklarindadir. Bir annenin oksayisinda, bir babanin bakisinda, bir can'inn dokunusunda, çocugun gülüsündedir. Bir ayrilista dudaklara can atesiyle konan öpücüktedir. O Can Sesini Duymaktadir. Yarinlari istemektedir......
sizce Mutluluk Nerededir...?
Bir gün melekler mutluluğu saklamaya karar vermişler...
Saklayalım, zor bulsunlar...Zor buldukları için belki kıymetini bilirler diyerek başlamışlar tartışmaya...Sorun büyükmüş...
Mutluluğu saklamak kolay değilmiş çünkü...Kimisi:'' Everest'in tepesine saklayalım'' demiş, kimisi:
'' Atlas Okyanusu'nun dibine'' demiş.
Tac Mahal'in kubbesi, Mekke sokakları, İtalyan sofrası...
Bir hastanenin yeni doğan odası, dondurma külahı, şarap şişesi..
Sigara paketi, lale bahçesi...
Pek çok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş...
Derken meleklerden biri:
'' İÇLERİNE SAKLAYALIM '' demiş...
'' Kimsenin aklına gelmez içine bakmak!!!''
İşte o gün bugündür mutluluk insanın kendi içinde saklıymış...
Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor.Kolay kolay gülmüyor insanın yüzü...
Emekte ve insanın içinde saklı mutluluk...
Ne başkasının ekmeğinde, ne başkasının evinde, ne de başka bir şeyde...
mutluluk içimizde
sen zaten bana katıl hayatını yasa