İlk kez Ömer Seyfettin ağlattı beni Kaşağı'da... Sonra gerisi geldi. Nevzat Çelik'in kısa bir şiiri var, çok hoşumda gider; "Bir hafta ağlamaklı dolaşıyorum,
Ölünce okuduğum roman kadınları..."
alphonso de lamartine' nin graziella adlı eserinde romana ismi verilen greziella kahramanı öldüğünde ağladım. aslında graziellanın ölümünden çok büyük bir aşkın acı bir ölümle yarım kalışı insanı ağlatıyordu. heleki geride kalan delikanlının hayatı boyunca onu unutamaması çok feci birşeydi. daha pek çok kitapta ağlamışımdır ama beni en çok etkileyen buydu.. en gıcık olduğum ölüm ise kırmızı ve siyahta julien sorelin aşırı gurur yüzünden ürettiği saçma düşünceleri sonucu hayatını mahvedip öldürülmesi idi.
Evet ağladım o da 1 yıl önce okuduğum GELİBOLU romanıydı.Hüngür hüngür ağladım kendime çok şaşırmıştım o zaman.Ama her türkün okuması gerekn romanlardan biri bence.