umit ile aşk mektupları

[umiturkmez]

Seni Seviyorum, Sen İyiki Varsın…
Seni; sana yazmanın güzelliğini sadece ben bilirim ve ben anlarım, çünkü seni sana anlatırken umudumu, hasretimi, sevgimi yazdım.
Ben seni kimsenin bilmediği, göremediği uzaklardan sevdim, derin, gizemli, alımlı, ulaşılmaz bir okyanusun derinliğinde buldum da sevdim.
Kimi zaman uykusuzluğumda, kimi zaman derin uykularımda, kimi zaman yokluğunda, bazen de yanımda olduğun anlarda seni özledim.
Alamadığım, tutmaya cesaret edemediğim, hasretine alev alev yandığım parlak bir inciydin benim için. Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde, seni düşünürken sıcaklığının içimi yaktığı anlarda sevdim.
Sen uyurken gözlerinin derinliklerine daldım, ama en çok da sensizliğime yandım, seni sensiz beklerken. Hiç üşenmeden seni yazdım, yazmayı seni anlatırken, okumayı da sana yazdıklarımı hecelerken öğrendim.
Seni sadece selvi boyun, saçların yada gözlerin, güzel bir yüzün var diye değil, fikirlerinle, konuşmandaki güzelliğin, duruşun ve benim kor halde yanan yüreğimle seni sevdim.
Sen vücudumun dört bir köşesine yayıldığında, beni sardığını ve her nefes alışımda ciğerlerime ılık ılık işlediğini bilerek sevdim.
Seni kış gecelerinin o soğuk yatağında birlikte uyuyup beni ısıttığın, ve rüyalarımda buluştuğumuz gecelerde sevdim.

Seni ellerinden tutup kanımın kaynadığı, kalbimin yerinden fırlayacağını hissettiğim anlarda, o ıslak dudaklarınla beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim.
Sen ne kadar uzaklarda olsan da, aramızdaki kilometreler ne kadar çok olsa da, ben seni sevmeyi düşünerek sevdim.
Seni kokladım da yazdım satırlarımı hece hece, Seni yazdım nefes bile vermeden, içimdeki sıcaklığını, kokunu yitirmeden.
Çünkü seni nefes gibi yaşıyorum, nefes alır gibi seni yazıyorum.
Ve Sen iyi ki varsın.

[umiturkmez]

Seni Çok Seviyorum…
Hayatımda verdiğim en mantıklı kararlardan birisin.Beynini seviyorum senin.Düşüncelerini, düşlerini, umutlu oluşunu seviyorum…Ne bileyim yemeğe o kadar tuz, baharat atıp da ””bende tansiyon var, tuzsuz yemeleyim”” demendeki ciddiyeti seviyorum…Ben en saçma şeyden bahsederken bile büyük bir ciddiyetle dinlemeni seviyorum…Doğallığını, kendine olan güvenini seviyorum… Bana dokunduğunda içimin titremesini, sarıldığında,elimden tuttuğunda,öptüğünde bana verdiğin şefkati seviyorum…Sen ne istediğine karar vermişken bile tam zıt tercihimi kabul etmeni seviyorum…Şöle kız kulesini karşına alıp deniz havasını içimize çekmek varken arabanın kirli camlarından bakıp sigara dumanını içimize çekerek miskin miskin arabanın içinde seninle oturmayı seviyorum…Kaldığımız mecburiyet karşısındaki rahatlığını seviyorum…Anlattığın sorularda çözümü birkaç kez göstermiş olmana rağmen hala benim çözümsüz kalmışlığıma ses çıkarmayışını, sabırla yeniden anlatmaya çalışışını izlemeyi seviyorum…Sana sunduğum şartların zor olduğunu biliyorum ama ne pahasına olursa olsun yanımda yer alabilmek için gösterdiğin çabayı seviyorum…Seninle hayallere dalıp, bir sürü plan yapıp sonrasında ise hiç aklımızda olmayan bir yerde olmayı seviyorum… Günler öncesinden aldığımız bir tiyatro bileti için daha oyuna gitmeden bir sürü yorum yapmayı,gidenlerin yaptıkları oyun hakkındaki yorumlarını sana okumayı ve sadece o gece de bizim olsun diye o tiyatro biletini benim seninle kalabilmemin rüşveti olarak bir başkasına vermeyi düşünebildiğimizi ve birbirimizin fırsat maliyetinin bu şekilde devamlı arttığını farkedebilmeyi seviyorum…Tüm bunları yazarken bile yüzümde oluşan bir tebessüm olduğunu görebildiğim için, yüreğini, şefkatini, sevgini, arzularını hissedebildiğim için seni çok seviyorum.

[umiturkmez]

Neşe Kaynağım Seni Çok Seviyorum
Biliyormusun Neşe Kaynağım ,sesini duymayı, seni özlemeyi,hiç görmesem bile
seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten ve özlemekten.
Senin gülüşünü seviyorum, Her bakışında gözlerinde okuduğum o duyguyu
gözlerimdeki gözlerini seviyorum.
Gönlünü yüreğini, özünü seviyorum senin dudaklarındaki sözlerini seviyorum.
Yinede korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı ve sana olan uzaklığı seviyorum.
En çok ta dağınık, uzun simsiyah saçlarını, beni arayan ellerini seviyorum.
Yalnızlığımı seviyorum, en çok yalnız kaldığımda beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor, dünyaya sığdıramadığım seni kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem,
Napim hayatım tutamıyorum kendimi işte.
Benden vazgeçme, inan dayanamam ben buna.

[umiturkmez]

Sende kendimi buldum ben…
Güleç yüzlüm bendeki seni sevdim delice. Şimdi ikiniz beraber büyüyorsunuz bir sen birde sevda.
Bak, peşinden koşturduğum her şeyden vaz geçtim, cevabını bilmediğim sorulara yanıt aramıyorum artık.
Nereye gittiğimizi, nereye varacağımızı bilmesem de huzurla aynı yolda yürüyorum seninle. Dünü boş verdim yarınlar önemini çoktan yitirdi yanında olduğum bu günü yaşarken, artık seninleyim ve ben seni seviyorum.

[umiturkmez]

Bir Kadına Yazılan En Güzel En Anlamlı Mektup
Erzurumlu İbrahim Hakkı, yazdığı Maarifetname ile çağına ışık tuttu. İbrahim Hakkı’nın eşine yazdığı mektupta dile getirdiği iltifatlar ise kadınları kıskandıracak derecede.

Bir dervis hanımına mektup yazar mı? Yazarsa ne yazar? Osmanlı doneminin velud yazarlaıindan Erzurumlu ibrahim Hakkı’nın hanımlarına yazdıgı mektuplar arşivlerde bulunuyor. Bugüne göre ulasım zor, haberlesme imkanlarının çok kıt olduğu o yüz yıllarda sevgiliden, sevgilinin el yazısıyla gelen mektup ne kadar degerli… Hele bu mektup ibrahim Hakki gibi aşı ve şair bir insanin kaleminden çıkarsa güzelligi bir kat daha artmaktadir.
Dort hanima dort mektup, Iste bunlardan biri……

“İzzetli, hürmetli, hakikatli, adamlıklı, şefkatli, hatırlı, gönüllü, asilli, usullu, akıllı, izanlı, hünerli, marifetli, üslüplu, yakışıklı, güzel huylu, tatli dilli, uzun boylu ince belli, kıl ayıpsiz hatunum, helalim Firdevs Hatun huzuruna,

Deruni dilden ve can u gönülden selamlar ve dualar edip ol mubarek nazik hatırın sual ederiz, Huda’nın birliğine emanet veririz. Benim nazli yar-ı gam gusarim. Benim şenliğim, şöhretim, benim sevdiğim, keyfim, benim canim Firdevsim!
Neylersin nişlersin, ne keyftesin, ne fikirdesin, ne haldesin, ne demdesin? Benim güzelim, garip gönlünü ne ile eğlersin? Okurmusun, nakış mı işlersin?

Oynar mısın, gülermisin? Benim gönlüm senin halinle eğlenir, sen nicesin? Keşke sizi getirsem, bu vilayetleri seyrettirsem, zira sensiz canim rahat olamiyor. Benim güzel keyfim, senden ayrılmak ne çetin ahval imis bilmezdim. Hak Teala gönül hoşnuğuyla bir dahi dünya gözüyle görüşmek müyesser eylesin. Amin…

Firdevs, Firdevs, o saçlarin seveyim, o kaşın seveyim, o gözün seveyim, o yüzün seveyim, ayipsız canın seveyim. Sakın benden küsmeyesin ki gönlüm sıkılmasın. Kusurlarımı afvet, ahiret hakkını helal eyle.

Bin tabaka kağıt yazsam seninle sözlerim tükenmez. Hele yavaş, inşallahu Taala, Ramazan geceleri sabahlara değin sana çok çok gördüğüm, işittiğim pak seyleri ve esvaplari size layik görürüm: Eğer fırsatım olursa alırım, yoksa siz sağ olunuz:

Birer hamayli getiririm. Şimdilik mektubum boş olmasın için bir pak buruncuk gömlek gönder misin, mazur olsun.
……
Gönlunuz her ne meyve isterse sehirden getirtesiniz, Meyvesiz kalmayasınız, haftada iki kere çaylara, bahçelere cıkasınız, hapsolmayasiniz, rahat olasınız. Allah’ın birliğine emanet olasınız. Ömrün uzun olsun,

[umiturkmez]

Seni Görünce Kalbim Nasıl Atıyor Bir Bilsen…
Sevgili Neşe kaynağım, Kalbim nasıl atıyor gözlerim seni görünce, nasıl da heyecanlanıyor bir bilsen. Yüreğim dile gelse de anlatsa benim sana olan hislerimi. Olsun, ben dilin konuşabildiği kadarıyla yazıyorum sana.
Bak şimdi kara kuzum sana günüm nasıl geçiyor anlatayım.
Sabah oluyor erkenden seninle açıyorum gözlerimi. Bir bakıyorum sen varsın kalbimde. Kalbimden yüzüme sıcak bir gülümseme yayılıyor aniden. Anlayacağın, seninle başlıyorum güne.
Sonra yemek yerken, gülerken, ağlarken, çalışırken hep senin varlığın duruyor yanı başımda.
Sonra gün batıyor yine, gece olunca senin resimlerine bakıyorum, gözlerim en son seni görsün diye.
Yüzünün her santimini ezberliyorum ve kapatırken gözlerimi hayalin eşlik ediyor. Gözlerimde sen, dilimde sen, aklımda sen, kalbimde bir tek sen.
İşte hayatım benim günlerim böyle geçiyor yani kısaca seni düşünerek.
Sen ne ara girdin kalbime, ne ara bu kadar işledin ruhuma; anlayamadım.
Ama iyi ki de gelmişsin hayatıma.
Ne güzel geldin sen benim gönlüme ve hiç gitme, gidip de gözlerimi sensiz, gönlümü sevgisiz bırakma.
Çünkü bu yürek seninle birlikte atıyor.

[umiturkmez]

Hayallerimin Adamı ( Sevgiliye Yazılmış Aşk Mektuplar )
Bu gün seni ne kadar çok özlediğimi fark ettim .
Ben bu gün nefes almadığı anladım. Bu gün çook özledim seni.
Gözlerini aradım hep, varlığını özledim.. herşeye , herkese rağmen ben seni özledim, gururu bi kenara bıraktım çünkü gurur beni ben yapmıyor.
Gurur beni mutlu etmiyor.
Sen benim kabul olmıycak duamsın , hiç gerçekleşmeyecek hayalimsin….
İçim yanıyor içim. Bu gün yine sensiz yapamayacağımı fark ettim . Olmayacak, ben seni unutacak kadar güçlü değilim ,sen hayallerimin adamısın , olmaz unutamam, bitemezsin……
Herkes olmaz bekleme diyor ama benim içimde yine bi umut var olacak diye.. Yemin olsun ki hayallerimin adamı seni gelene kadar bekleyeceğim, içimdeki küçük umutla, hayallerimle , aşkımla bekleyeceğim seni , bir gün gel diye …..

[umiturkmez]

Düşünüyorum da ; ne çok şey yaşadık seninle
Gözlerinin gözlerime deydiği o ilk anda çatırdattın yüreğimin aynasını. Yüreğimin sevmekle görevlendirilmiş en hassas noktasına dokundun seni gördüğüm gün. Ruhuma beni seveceksin diye emir veren kıdemli asker gibiydi güzel gözlerin. Kirpiklerinin her bir teli, beni göz hapsine aldığında nöbet tuttular kaçmamam için. Oysa yeryüzünün en mutlu esiriydi o an gözlerinin esiri olan gözlerim. İşte o günden beri sen ve ben yokuz, biz varız, deli dolu sevgimiz, unutulması güç anılarımız var. Şimdi senin sesinden defalarca dinlediğim şiirin dizeleri çınlıyor kulaklarımda. Sevgileri yarınlara bıraktınız? Biz bırakmadık, bitmeyen işler yüzünden yanlış tanımadık birbirimizi. Doğan her yeni gün bizim için el değmemiş yepyeni bir tuval oldu. Her defasında farklı bir şekilde birbirine karıştırdık ruhumuzun renklerini. Bir fırça darbesi senden, sonraki benden. Bendeki kırmızı sende ki beyazla, ikimizin pembesiyle hatta bize ait olmayan siyahla harmanlandı çok zaman. Ne çıktıysa ortaya ikimizin eseriydi. Mutluluk, hüzün, tutku, özlem, sevgi, aşk tabloları çizdik beraber.
Düşünüyorum da ; ne çok şey yaşadık seninle ve ne çok güzel şeyi sığdırabilmeyi başardık geçen zamana. Şimdi sana ait ne varsa aşkı çağrıştırıyor bende. Senin kokun beraberinde aşkı getiriyor uzaklardan. Her sözünde bir aşk hikayesi saklı haberin yok. Gözlerin! Gözlerin ölümsüz aşk şarkılarına ilham verecek güzellikte. Bundan olmalı ki; uzun zaman aralıklarında düşünüyorum seni. Bir şeylerin ertelenmiş halisin sen. Tüm sıkıntılarıma mola verdiren dakikalarda saklı senin hayalin. Ne zaman aklıma gelsen aydınlanıyor karanlıklarım. Umutsuzluklarımı, korkularımı, mutsuzluklarımı göz ardı edip, seni düşünüyorum büyük bir haz duyarak. Henüz kendime dahi izah edemediğim bir duygu bu. Adını koymayı başaramadığım, daha önce yaşanmamış türden duyguların başkahramanı oldun sen. O, zırhlara bürünmüş, kabuğunun çatlamasından korkan adamı yok etti geçen zaman. Zırhlarını eritti aşkın ateşi, şimdi kırılan kabuğun altında yatan seni yaşıyorum günbegün. Nasıl sıcaksın, nasıl sevgi dolu, ne kadar şefkatli ve ne çok sevilmeye değer. İşte bu yüzden beni sana getiren adımlar birbirleriyle yarışıyor çoğu zaman. Sırt çantama ikimize de yetecek kadar umut, mutluluk ve tebessümü sığdırarak geliyorum yanına. Ve sen yalnızlığımın üstünü örten sıcacık bir sevgi oluveriyorsun içimde. Bana dost oluyorsun, bana yoldaş, bana sırdaş oluyorsun, bana yar, bana yar oluyorsun daha ilk günden beri.
Şimdi sen yanı başımda şarkılar söylüyorsun, gitarının telleri ağlıyor, ve ben yazıyorum. Sana ve seni yazıyorum bu gece, dinle sevgilim dinle?
Bastırılmış duyguların, eğitilmemiş ruhların, sindirilmiş yüreklerin harcı değildir aşk.
Sınırları önceden belirlenmiş sevdalara örnek olalım diye zorladım sınırları. Tel örgüleri aştı, mayınlarla çarpıştı yüreğim seni sınırsız sevebilmek için. Sende kendimi buldum ben. Bendeki seni sevdim delice. Şimdi ikiniz beraber büyüyorsunuz, bir sen birde sevda.
Bak; her şeyden geçtim, cevabını bilmediğim sorulara yanıt aramıyorum artık. Nereye varacağımızı bilmesem de huzurla aynı yolda yürüyorum seninle. Dünü boş verdim, yarınlar önemini çoktan yitirdi yanında olduğum bu günü yaşarken. Belki sonu olmayanım belki de sonsuza kadarımsın kim bilir? ? Seni Seviyorum?

[umiturkmez]

Senin adınla başladım sevmeye…
Güzel yüzlüm, Neşe kaynağım biliyormusun ben bugüne Yine senin adınla başLadım.
Hergünüm seninLe dolup taşıyor.
MutLu olmam için Adını anmam yeterli.
Bendeki mutluluk anlatılamaz,Yaşadığım sevinçlerimin
İçinde sen geçen herşey güzel.
Sen benim en güzel kıymetlimsin.
Öyle tarifsiz seviyorum ki seni. Hep değerini bilmek, seni hiç kırmamak istiyorum.
Eğer ben değil de bir başkası seni mutlu edecekse, buna üzülmeyecek kadar çok seviyorum.
Kaybetmekten korktuğum tek şey sensin.
Sen bende olduğunda tüm eksikliklerim son buluyor.
Sen benim herşeyimsin. ÖyLe bir Sen var ki içimde,Sevgim heran artıyor.
Gül yüzlüm sen benim gülen yanım,Yaşam kaynağımsın.
Sen benim neşe kaaynağımsın, dünüm,bugünüm,geleceğimsin.

[umiturkmez]

Ben Gönlümü Yalnızca Sana Sakladım
Şimdi Amsterdam’ın kalabalık sokaklarını arşınlayıp, duruyorum avare ve dalgın. Ama ben, bendine esir olmuş gibi, halâ Munzur’u düşünüyorum bunca yıldan sonra, Munzur’da seni…
Bil ki, bütün acılarını tattığım ve ihanetlerine alışamadığım bu metropollerde, bir yerim yok benim, hep dikenler üzerinde eğreti durdum…
Ah yüreği nakışlı sehergülüm! Ne çok severdik yayla yollarında türküler söylemeyi. Ne çok üşürdük yayla yollarında… Yüreğinde kocaman ateşler yakardın ellerimi ısıtmak için…
Şimdi üçler, beşler, seyitler aşkına usla yüreğimi. Usla ve bırak yaralı kalsın seven yanım… Gözlerimdeki yaşları topla, bırak çöl olsun kaderim… Bir kardelen aşkı kalsın içimde, bir de bu kahreden gurbet ezgisi… Gerisi Munzur aşkına ağlamak olsun, yalan olsun, yanmak olsun…
Gözlerin gözlerimde hangi pınarın mavisi, hangi ayın vurgunuydu mavi gecelerde ah nazlı maral? Umudun adresi var mı? Sevgiye nereden gidilir? Yitirdim adresini dostluğun, vefanın, aşkın. Bul beni… Her adımda ateşlere basıyorum, körler ülkesinde, körüm. Ben yaşamın adını sen koydum, senin adını sevda, sevdanın adını yaşam. Düşmüşüm, tut elimden kaldır beni, alıp sevdalara ***************ür…
Sesin çağlayan bir ırmağın türküsüydü karlı dağlarda oy nazlı maral. Gülün boyun büküşüydü hasret bahçelerinde, ben gönlümü yalnızca sana sakladım yıllar boyu… Sev beni, sev beni ateşler içinde de olsan! … Düşmüşüm kaldır beni, yüreğine yaslanayım. Üçler, yediler, kırklar aşkına ah nazlı maral! ..
Canevimde büyüyen hasretimi yasladım da yıllara; uzak, çok uzak bir yıldızda kaldı düşlediğim dünya. Sonra uzun bir kar yağdı yollara, üşüdüm. Duman oldu, tufan oldu ömrüm, içimde dinmeyen fırtınalar, gece karası öfkeler kaldı yüreğimde ve ihanetlerin açtığı çukurlar, hesabını kimselere soramadığım…
Üstümde kar yangını, başımda gam, gönlüm rüzgarlara vurgun, yollar duman. Ateşler içinde dolanır kanım, yüreğim, sensiz kalan yanım. Sarıl bana üşüyorum, sarıl bana düşüyorum, nedenini sorma ne olur…
Zaman kör karanlık ve acımasız. Yıldızlara dönder yüzümü oy maral, lekesiz sabahlara dönder. Güneşe dönder yüzümü, şimdi soğuk bir kutup dünya, iliklerime dek üşüyorum. Kar altında kalbim şimdi, Munzur’un doruklarında gözlerim üşüyor, gözlerimin anadolusunda kirpiklerim. Mühür vuruldu yaralarıma oy maral maral…
Sarıl boynuma sıcak dostluğun ısıtır beni ancak, hilesiz sevgin ısıtır. Bunca yıldır gönlümü yalnızca sana sakladım. Sev beni üçler, beşler aşkına. Öyle uzak durma gel. Acılar uçurum, acılar uçurum, tut beni düşüyorum, üşüyorum ısıt beni.
Ey yarasında nehirler fışkıran kalbim, ey saksısında sevgiler büyüttüğüm kalbim, bak akşam oldu yine, kararıp kaldı düşlerim. Ah ben bu acıların hesabını kime soracağım? Kendimi anlatacak kadar vaktim de yok artık.
Aşka ve toprağa ahdımız var oy maral. Şiir serpin üzerime su yerine, sevgi serpin üşüyorum… Gel, yürek çatlağı bir ezgiye sar beni, gül yaprağı bir sevgiye sar ki, ölem. Gümbür gümbür bir yürek nasıl düşermiş toprağa, görsün dünya alem.
Elveda nazlı çiçek, elveda… Teyran çiçegi sana su veremem, koklayamam bir daha, okşayamam nazlı yapraklarını. Bağışla beni. Derin bir ah gibi sevdalar içinde tutuşan upuzun nehirler alsın beni ah maral. Tutmaya gücüm yetmiyor artık kalbimdeki soluğu. Turnamın göğsü yaralı, turnamın kanadı kırık, taşıyamaz gurbeti kanatlarında..
Bitmeyen bir hüznün kıskacında yaralı ezgilere tutsak kaldım, paramparça kaldım ortasında karanlığın, geçen trenler de almıyor beni, içimde tarifsiz kederler büyüyor. Toz toz oldum buralarda, duman duman. Gel gör ki, kan çanağı gözlerim, sesim gelmiyor oralara ah maral maral… Nuri CAN