Zor günler

[Nefret]

garip bişey bu..

bazen donup kalıyorsun,bişey düşünemiyorsun..gözleri,o gülümseyişi geliyor gözünün önüne..

böyle hafif keyiflendiyse,bişey hoşuna gitmişse,gülümsemesiyle hemen dudağının kenarında bitiveriyor o gamze..tabe sende bitiyorsun o anda o ayrı mesele...

bazen buluşurken uzaktan görüyorsun onu..aşırı alkolden mortingen olmuş gözlerin gündüz vakti babanı görmezken;zifiri karanlıkta o
onu hemen seçebiliyor..
hemen ona doğru ilerliyorsun ve bu kısa dediğin hayat bir anda uzuyor ona sarılınca...o an hiç bitmesin istiyorsun...bitmesinede üzülmüyorsun aslında..çünkü belini o kavrayışın hafızana öyle bir kazınıyorki,tekrar tekrar yaşıyorsun o anı..

onunla tanışmadan önce geçmişe baktığında 'ne de dolu dolu yaşamışım' diyordun..ne de keyifli;yakın dostlar,candan insanlar,muhabbetler
,maceralar,iyi bir aile.....

şimdi geçmişe baktığında aynı güzel günleri görüyorsun ama "eksik olan bişey varmış" diyorsun...uzun sürmüyor o eksikliği keşfetmen..gökkuşağının en güzel renginin şimdilerde ortaya çıktığını anlıyorsun..ve artık yaşamak senin için -dünyanın tüm pisliklerine rağmen- daha güzel...

yatmadan önce gözlerini kapattığında ya o ilk tel de seni seviyorum diyisi geliyor aklına,ya da
onu çok üzdüğün o günkü ağlamaklı gözleri...bazen onu gördüğün 'ilk an'ı,bazende soğuktan üşümüş ellerini sararak ısıtmaya çalışışını yine yaşıyorsun..

ılık bir ateş gibi aslında...içini ısıtıyor soğuk akşamlarda...ancak bazende yakıyor,canın acıyor;her zaman keyiflendirmiyor onu düşünmek..yanında dostların varsa,bi yanda fotoğrafı,bi yanda azıcık rakın,hafiftende orhan çalıyorsa arka
fondan....hele birde senden uzaktaysa...işte o zaman hüzünleniyorsun...

ikinci duble bitmeden sarhoş oluyorsun...'ne kadar çabuk güzel oldum,rakı amma çabuk çarptı' derken anlıyorsun;seni çarpan rakı değil..

durup düşünmeden,kendi kendine "kızım Nefret sen ona aşık olmuşsun!" diyorsun....

24.2.2005
Saat:03.36