Ölümü Yazdırdın / şiir paylaşım

[ayg]

Ölümü Yazdırdın!

Sevmek kelimesi bu kadar yetersizken
Aşk üç harften ibaret ve acizken
Yollarına menekşeler, güller değil de
Dağarcığımı serdim, sözlerimi hece hece
Ardına bile bakmadın…
Ve ben!
Koşarken peşinden
Topladım kirpiklerimle
Yaktım her birini, bir bir! Bir gecede
----------Çığlıklarım kalakaldı cebimde
Duymadın!

Acılar giyindim bu gün üzerime
En sevdiğin kırmızı elbisem yerine
Hani özlenen, beklenen yoksa yanında
İçinde fırtınalar, boranlar kopar da
Talan olur ya dünyan, göçer başına
Gidecek yer yok, umutlar puslu yarınlarda
--------------------Umut gözden uzaklarda!


“Nerde öteki yarım” der, inler gönül dilin
Kulakların duymaz, gözlerin görmez olur
Kalbin atmaktan
Gündüzler gece
Geceler sabah olmaktan yorulur…
Bir de bakarsın
Bazen huysuz, bazen narin
Gözyaşlarını silen
Rüzgâr bile yorulur…
Boş böğründe sancılar yoğrulur…
------------Devinim, çaresizliğin olur
(Şiir yorulur…)


Susuz, soluksuz geçerken yazlar
“Dur yıllarım, bekle gençliğim!
Bu sana ‘İlk’ serzenişim” diye koşsan da ardından
Uzanıp giden yollar yorulur
Sebepsiz yağınca yağmur
Bulutlar için için kahrolur
Islanır mor kanatlı kelebeğim
Ecele göz kırpışı ve çırpınışı
------------------ Anlamsız olur

“Bir ben yorulmam!
Seni sevmekten, seni beklemekten ve seni düşünmekten…”
Demek isterken…

Ehh hayat! Ne diyeyim sana
En sonunda…
Mezarımı kendime kazdırdın
Başlığında “aşk” olan, beyaz kâğıda…
Ölümü yazdırdın!
şair: necla alptekin