Anneler, 'Sesim güzel değil' ya da 'Hiç ninni bilmiyorum' diye üzülmeyin. Bebeğiniz, "Bizim Ninniler"le büyüsün...
BEBEKLİĞİMİZDEN hafızamızda kalan Dandini Dandini Dastana, Uyusun da Büyüsün gibi ninniler, "Bizim Ninniler" adlı bir CD'de toplandı. Çocukları huzur içinde uyutacak bu CD'de, Anadolu'nun değişik yörelerinden derlenen ninniler, Mircan Kaya'nın sesiyle hayat buluyor. CD'de Uyusun da Büyüsün'den Fış Fış Kayıkçı'ya kadar birçok ninni var.
EMİN İgüs'ün müzik yönetmenliğini üstlendiği albümle, bugüne kadar değişik biçimlerde ağızdan ağıza anılan ninniler ölümsüzleşiyor. Albümün yapımcı ve yönetmeni Mehmet Eryılmaz, albüme imza atma nedenini, "Ne zamandır bebekliğimden bu yana hafızamın bir yerlerinde gizli kalmış, kulağımdan gitmeyen ninnileri arar dururum piyasada. Bir türlü istediğim o tadı, annemin ya da annelerin o şefkatli sesini bulamamışımdır" diye anlatıyor.
sen bir meleksin
ipekden kanatların
sen bir çiçeksin
benim sevgili yavrum
yum o güzel gözlerini yum
benim sevgili yavrum
hiç düşündünüzmü bilmiyorum ,duyma engelli olarak dünyaya gelen bebekler hiç ninni duyamazlar..böyle bir şansları yok ama önemli olan annenin sevkatidir nihayetinde. sesleri duymasalarda sevgiyi ve şevkati algılamamaları imkansız dimi... taş toprak bile anne şevkatine kayıtsız kalamamıştır... zemzem suyunun ortaya çıkış hikayesini biliriz.. yavrusu kucağında susuzluktan ağlarken anne çöl ortasında feryat figan su aramaya başlamıştır.. bebeğinin ayaklarını ağlayarak yere vurduğu yerden zemzem çıkmıştır....rivayet böyledir işte.....
Bebektir söylediklerimizi anlamaz dememek gerekir. Bebeklerin tek yapamadıkları konuşamamak ve yürüymemek en basit anlamda. Ama kendilerini ifade yeteneklerinden anlaşıldığı üzere müthiş ve pırıl pırıl zekaları var. Bu anlamda özellikle annelerin ninnilerimizde bir yanlış yaptığını düşünüyorum. Şöyle ki;bir düşünelim ninnilerimizde söylenenleri;
- eeee eeee eeee
- huuuu huuuuu
- uyu bebeğim uyuuuuu
( Gözü açık olmasını, etrafında olan bitenlerden uzak kalmamasını beklediğimiz çocuklarımızı böyle uyutmak ne bilim tuhaf geliyor bana.)
- Dan dini dan dini dastana
danalar girmiş bostana
kov bostancı danayı
yemesin lahanayı
(Sürekli bu sözlerle uyutulan bir çocuğu danalardan lahanaları kurtarma savaşına davet ettiğimizin farkında değil miyiz? Sonra da bu çocuk neden uyumuyor diye hayıflanıyoruz . Tabi bir de bu ninniyle uyutulanların doğuştan vejeteryan olma riski var ki bunu hiç konuşmayalım.)
Bazen düşünürüm , kulağımıza fısıldanan bu ninniler ve kabus gibi masallarla yine de psikolojisi sağlam insanlar olmuşuz. Masallarımızı hatırlayalım, kurt babaanneyi yutar, avcı karnını deşer, karın taşla doldurulur. Bir başkasında iki sempatik, masum çocuk yaşlı kadının eline düşer.Kadın birini "yemek" için kafese kapatır. Diğer sempatik çocuk kadını "fırına iter." Allahım bunlar filmlerde olduğunda ben gözlerimi kapatıyorum korkumdan. Ve bu masallar bana 5 6 yaşlarımda anlatılıyordu.
Sözün özü, beyin uyutan değil bebek bedenleri yumuşatan ninniler üretilmeli.
Anneler, 'Sesim güzel değil' ya da 'Hiç ninni bilmiyorum' diye üzülmeyin. Bebeğiniz, "Bizim Ninniler"le büyüsün...
))
ama önemli olan annenin sevkatidir nihayetinde. sesleri duymasalarda sevgiyi ve şevkati algılamamaları imkansız dimi... taş toprak bile anne şevkatine kayıtsız kalamamıştır... zemzem suyunun ortaya çıkış hikayesini biliriz.. yavrusu kucağında susuzluktan ağlarken anne çöl ortasında feryat figan su aramaya başlamıştır.. bebeğinin ayaklarını ağlayarak yere vurduğu yerden zemzem çıkmıştır....rivayet böyledir işte.....
