ben 17 yaşındayım ve gazi üniversitesinde okuyorum. Burada işler çok kötü yani bir üniversiteden ben bunları beklemiyordum. Şu an ankarada halamın yanında kalıyorum ünv'den arkadaş edinemiyorum çünkü herkes saçma sapan şeyler peşinde koşuyor. Ben hayatımda değişiklikler yapma amacındayım ama çevre olmayınca olmuyo be kardeş... Yani okuldn eve geldiğimde zaten daralmış oluyorum. Evde de televizyon beni daraltıyor. Dışarı çıksam saçma sapan bir dünya beni karşılıyor. Güvenebileceğim kimse yok derdimi anlayabilen yok. Sosyalleşmek adına şu an bunları yazıyorum. İçimi dökemezsem kafayı yiyecem... Kendinize iyi bakın...
Gazi de bölümün ne?
NE biliyim futbol oyna basket oyna.fen edebiyatın potaları çok güzel mesela.
Gazi mahallesinden iyi kahvehaneler war hani bul 3 kişi daha 2 el okey oyna.
Kitap oku,dergi oku:: ) bin otobüse kızılaya in okul çıkışı liselilere bak geçmişi düşün:)
Yapacak şey çok be dostum...
anıl anladığım kadarıyla ünide ilk yılın ve ilk dönemin. ilk dönem berbat geçer. ne ortama ne de arkadaşlarına alışabilir ve ayak uydurabilirsin.. ben ilk dönemde herkezden nefret ediyordum ama 4 yıl geçti ve nefret ettiklerim en iyi dostlarım oldu... zamanla herşeyin değiştiğini göreceksin ve inanamayacaksın.. sadece biraz sabır diyorum.. ayrıca çevrendekilere şans ver kimbilir sende benim gibi güzel dostlar edinirsin..
buradan şunu bu yap yazmak kolay. ama yaşamayan bilemez...
hissettiklerinin tıpatıp aynısı olmasada (çünkü ben kendi şehrimde ve ailemin yanındaydım)ya da aynı yoğunlukta olmasada aynılarını yaşadım...
sana verebileceğim tek tavsiye : sabır
şunuda unutma herkesin bizimle aynı olmasını bekleyemeyiz değilmi? her çiçeğin farklı rengi, farklı kokusu vardır..
valla çok teşekkür arkadaşlar
cidden acaip duygulandım...
aynı şeyleri yaşayanlar olduğunu sanmıyodum demek ki varmış böle şeyler...
bi de Antiky teşekkür ederim sana ama benim zaten bi ilgi alanım var... Gitar çalıyom ben ama kendimi geliştirmem lasım biras daha...
Afili ne konuda yardımcı olacan onu anlamadım ama sana da teşekkür samimiysen özel mesajlaşak senle...
Ninni sana da teşekkür bana en uygun senin mesaj oldu valla en çok sen anladın gibi geldi derdimden... Neyse herkese teşekkür...
ben 17 yaşındayım ve gazi üniversitesinde okuyorum. Burada işler çok kötü yani bir üniversiteden ben bunları beklemiyordum. Şu an ankarada halamın yanında kalıyorum ünv'den arkadaş edinemiyorum çünkü herkes saçma sapan şeyler peşinde koşuyor. Ben hayatımda değişiklikler yapma amacındayım ama çevre olmayınca olmuyo be kardeş... Yani okuldn eve geldiğimde zaten daralmış oluyorum. Evde de televizyon beni daraltıyor. Dışarı çıksam saçma sapan bir dünya beni karşılıyor. Güvenebileceğim kimse yok derdimi anlayabilen yok. Sosyalleşmek adına şu an bunları yazıyorum. İçimi dökemezsem kafayı yiyecem... Kendinize iyi bakın... 
ama 4 yıl geçti ve nefret ettiklerim en iyi dostlarım oldu... zamanla herşeyin değiştiğini göreceksin ve inanamayacaksın.. sadece biraz sabır diyorum.. ayrıca çevrendekilere şans ver kimbilir sende benim gibi güzel dostlar edinirsin..