Ask gider acisi kalir
Ask icin bahar.Tehlike her yerdedir...Vuruluverirsin
hic ummadigin birine.Ama oyle carpar ki kalbin,
duracak gibi aldatir seni.Bahardan sonra yaz
gelir...Hepimiz biliriz, sabun kopugu gibidir yaz
asklari.Bence oyle basit degil.Henuz silinmedi
hicbirinin yarasi benden.Ask gitti ama acisini
birakti, iz kaldi.Guz asklari mevsimine donunce
donence, pencereye sinmis insanlar gelir gozumun
onune.Ve yavas yavas gorunurler etrafta.Kimi yaza
girerken terk ettigi askini, kimi yaz askini
dusunur.Kimi ayrilik planlar ama hala yuregi
yanar.Kimi terk edilmisligi sindirmeye calisir.Çok
azdir taze ask yakalayan. Sanki bir dogum oncesi olum
gibidir.Sonra kis gelir.Kimi yuzsuzler yazin hic
aldatmamis gibi eski sevgilisine doner;kimi sadiklar
kavusur...Kimi yalnizdir, kimi yorgun...O yorgunlar
icin kis uykusu baslar...Belki de taze baharlara, taze
asklara enerji depolarlar...Ask dort mevsimdir
herkesin sozlugunde.Ama nedense bana bu anlattiklarimi
cagristirmaz.Sacmaladim belki de bir paragraf
boyu.Yalan attim.Aslinda dogru olsalar bile yalanlardi
cunku, hissetmediklerimi yazdim.Ezbere konustum.Ask ,
kelimesi icimde gebe oldugum bir kelimedir.Her
duyusumda dogum sancisi ceker, doguramam.Ama
gozlerimin onune o gelir.Sadece bir bakisina karin
agrilari, suyla yatismalar.Bir tebessume omur
bulmak.İtiraf.Saatler suren telefon konusmalari.İlk
duygular, cocuksu guzellikler.Ve sonra.....
Nefessiz kalmacasina aglamalar.Izdirap
cigliklari...Kis..Kis..Kis..... Azap....Ve sonunda
dogan gun....Hemen her mevsim asik olmusumdur
birilerine....Hatta sonbaharda bile...Ama onca ufakli
buyuklu sevda icinde, boylesine derinde var olan,boyle
yakti mi iz birakan, bu kadar caresiz birakan,bu kadar
arzu illetine hasta eden, bu kadar dizginsiz,
sorgusuz,basina buyruk, acimasiz, bu kadar bugunsuz
sevda gormedim.Ve iste hic biri boyle koyup, boyle
yikip gitmedi.Ondan once hic biri icimden bir sey
goturmemisti.Ondan sonrasi zaten goturemez cunku,
goturulecek bir sey kalmadi..İste o insan, beni aska
karsi boyle kelimesiz boyle hayretli, boyle caresiz,
isteksiz birakip gitti..Şimdi ben nefretten bile aciz
isem bana bir seyler borclu.İcimden sokup aldigi bir
seyleri.Bana beni borclu.Herkesi seven o sersem
yuregimi..Benden alip kactigi o masum kizi borclu.Bana
bir dun, birde yarin borclu.Benim ne gunahim vardi da
ask icin uc kelime etmekten aciz kalacaktim.Benim ne
gunahim vardi da her mevsim baska meyve yemek varken
istahsiz kalacaktim.Yoktu elbet gunahim..Onunda yoktu
ya..Öfkem susmama engel...Ama ikimizin de sucu
yoktu...Suclu yoktu..Benim mevsimim sonbaharsa, yaza,
kisa, bahara donmez...
Benim gibilerin nasibi pencere onune sinip, mazide
yasamak,kendinle kanli bicakli duellolar
yapmak...Kendinle savasmak , hirpalamak...Yaptiginin
farkina varip ,bir de ustune onun icin
cezalandirmaktir.