hayal

[vişne]

- Ankara’ya mı yolculuk?
-Evet.
-İş için mi?
-Hayır
-Öyle ya; hep iş için de gidilmez ki Ankara'ya

Kent yavaş yavaş büyüyor gözlerimin önünde. Otobüs sallanıyor yolda; sarsılıyorum oturduğum yerde. Kente yaklaşıyoruz, kent büyüyor gözlerimin önünde. Kulaklarım bir tıkanıyor bir açılıyor. Bir fısıltı geçiyor içlerinden; “Gel” diyor, beni çağırıyor. Gülüyorum kendi kendime. Günün ilk ışıkları aydınlatırken şehri, ben yeni güne gülerek giriyorum.O geceyi hatırlayıveriyorum. Bir Nisan gecesinde gördüm seni, Nisan ayı gibiydin. . Kurak gönüllerde nazlı aşkların yeşerdiği Nisandın sen o gece.

-Bu yıl da yağmur olmadı pek...
-Yağar, ben ne zaman Ankara’ya gitsem yağmur yağar mutlaka.
-Biraz daha kurabiye ister misin?
-Evet, lütfen…

Kent yavaş yavaş büyüyor gözlerimin önünde. Evlerin, işyerlerinin önünden geçiyorum; otellerin, taksi duraklarının önünden… Henüz uyuyan sokak çocuklarını, hâlâ uyanamamış simitçileri geçiyorum. İşportacılar uykulu gözlerle açıyorlar tezgahlarını.

- Sabaha kadar,
- Efendim?
- Sabaha kadar uyuyamadım, koltuklar uyutmadı

Sabaha kadar uyumadım diye düşünüyorum; inadına gözlerim parlıyor. "Ben her bahar aşık olurum" şarkısı düşüyor dilime . Ne güzeldir flört etmeye başlamalar.Çift anlamlı sözcükler, küçük kahkahalar, çapkın bakışlar. "Bir şey var aramızda" şiiri dilden dile dolaşmalar. Sokakta yürürken, çalışırken, ya da alakasız yerlerde kendi kendini gülümserken yakalamalar. Fark edip soranlara "Beni bu havalar mahvetti.", ya da "Yok bir şey, aklıma bir şey geldi de..." yollu yanıtlar vermeler.
Kent yavaş yavaş büyüyor gözlerimin önünde. Kalabalıklar büyüyor gözlerimin önünde. Yollardan akan taşıtlar artıyor; insanlar koşturuyor. Otobüs penceresinden yüzüme değen rüzgâr saçlarımı itekliyor, içerden kalbim i-tekliyor. Duyuyorum, “gel” diyor. Gülüyorum kendi kendime. Sevdiğimi gülerek düşlüyorum.

- Çok kalacak mısınız Ankara’da
- Belki çok olmayacak ama “Çok” yaşayacağım
- ?
- Boşverin, az kaldı birazdan geleceğiz
- Evet, birazdan varırız

Kalabalığın içinde görüyorum seni. Yazın başları gibi oluveriyor yüreğim.Gülümsüyorsun, sıcacık oluyorum. İkimiz, iki temiz, iki güzel yüz. “Merhaba” diyoruz.
Merhaba kentin efendisi, merhaba sevincim, merhaba peri tozum. Bir ara dönüş yoluna takılıyor gözlerim. Yarın sabah evime döneceğim, yol büyüyor gözümde.Aldırmıyorum, sarılıyorum sıkıca. Derinlerde soluksuz kaldığımda ve nefesimin bana ait olmadığını sandığımda düşündüğüm sevgilim kollarımdayken, sonsuz gibi görünen yolun sonunda ulaştığım umuduma sarılıyorum.

-İstanbul’a mı yolculuk?
-Evet.
-İş için mi?
-Evet, iş için…

• Kızım uyan artık işe gitmelisin. Saati duymadın mı?
- Ah!
• Ne oldu, rüya mı görüyordun?
- Evet , anne. (Uyanmak istemeyeceğim kadar güzel, yaşamak istediğim en gerçek anda uyandırdın beni anne)

Düşlerin yapıldığı malzemeden, inip çıkan bir melodi gibi, yanındayken doyamadığım ve uzaklaşınca düşündüğüm biri var hayatımda. Aklımın kıyısında dolaşan ve dilimin ucundayken yanarcasına düşündüğüm bir hayalim var hayatımda…

[dJ4]

Kimbilir birgün çıkar o geliverir İstanbul'a ... Bir hayalin olmasıda güzel birşey hiç olmamasındansa ...

[EcCeNtRiC]

hayalsiz bir dünya dü$ünemiorum...

[amyyy]

bende

[MARTI]

Hayal etmek umuttur.....

[Eternity]

Hayal gibi bir yazı. Ellerine sağlık vişne, hep derim gerçekten çok güzel yazıyorsun, üretiyorsun.

Hayalle ilgili bir cümlede ben edeyim. Bir hayalim var gerçekten, bir gerçeğim var hayalden öte.

[c|ost]

Defalarca okudum, defalarca farklı hissettim.
İşte tam da hayalin tadı gibi.
Hayal kadar güzel ve o kadar sonsuz doyumsuz bir anlatım.
Saygılar vişne.

[vişne]

Sevgiliye "seni seviyorum" demenin en toz pembe rengi, hayali...hayalimi böylesi güzel sözlerle kucaklamanız beni çok mutlu etti

[pıssa]

insanı büyüleyen sözcükler seçmişsin etkilenmemek elde değil bence
ellerine, yüreğine sağlık