bir tesekkür

[turunculum]

Küçük bir davranış, bir inceliktir teşekkür etmek.

Öylesine zahmetsiz ve kolay.

İki kelime eni konu.

Söylemesi öyle kolay; neticesi öylesine büyüktür ki…

Bize bir bardak su verene…

Bize sıcacık yemekler hazırlayana…

Bize bir harf öğretene…

Bize bir yer ararken yol gösterene… teşekkür etmeliyiz.

Bir teşekkür gözde çiçek açtırır.

Bir teşekkür, alır gider bütün yorgunluğu.

Bir teşekkür, uçurur kalbi.

Bir teşekkür insanı insana dost eder.

“Halka teşekkür etmeyen Allah’a da şükretmez.” buyurmuş incelikler Peygamberi Efendimiz (sas)

Ne ince bir nokta.

Akrabalarımıza, annemize, komşumuza, öğretmenimize, arkadaşımıza, çocuğumuza teşekkür edemiyorsak

Allah’a da teşekkür edemeyiz.

Allah’tır bize her şeyi veren.

O’dur bütün teşekkürleri asıl hak eden.

Şükrederiz bizi ve dünyayı var eden Allah’a.

Şükrederiz bize hayatı bahşeden Allah’a.

Her şeyin sahibi Rabb’imize şükretmek nasıl insanlık görevimizse, aradakilere, yani akrabalarımıza, annemize, komşumuza, öğretmenimize, arkadaşımıza, çocuğumuzun bizlere yaptıkları yardımda, iyilikte teşekkür etmek de bir görevdir.

Teşekkür etmeliyiz kuşa, çiçeğe, havaya, denize, kaleme, meyveye, çöpçüye, bakkala, şoföre…

Teşekkür etmeliyiz ki kalbimiz Allah’a şükretmeye açık olsun.
***

Teşekkür etmesini bilen Allah’a şükretmesini de bilmeye yatkındır.