Özdemir Asaf

[DiLeMmA]

Özdemir Asaf Arun, Cumhuriyet dönemi Türk şairlerdendir.

11 Haziran 1923 yılında Ankara'da doğdu.Babası Mehmet Asaf Şura-ı Devlet'in kurucularındandır.Babasının öldüğü yıl,1930,Galatasaray Lisesi'nin ilk kısmına girdi.1941 yılında 11. sınıfta,bir ek sınavla Kabataş Erkek Lisesi'ne geçip 1942 yılında mezun oldu.Hukuk Fakültesi'ne,İktisat Fakültesi'ne(3. sınıfa kadar) ve bir yıl Gazetecilik Fakültesi'ne devam etti.Bu arada Tanin ve Zaman gazetelerinde çalıştı ve çeviriler yaptı.İlk yazısı Servetifünun-Uyanış dergisinde çıktı.1951 yılında Sanat Basımevi'ni kurdu ve kitaplarını 'Yuvarlak Masa Yayınları' adı altında yayımladı.28 Ocak 1981'de hayata veda etti.


Şiirleri


BAHÇEDE

Damla, kendini
tamamlayınca damlar.

Günlerin gecelere bağlanışında bir,
Gecelerin günlere uzanışında iki,
Birikmemi tamamlanmaktan koruyorum şöyle ki:

önce bir şeyler yitiriyorum, somut şeyler,
Çakmak, tarak, kalem, çanta, saat, para gibi
Önemsiz şeyler.
Alışkanlığım tükenmiyor
Biriktirmeyi sürdürüyorum gene,
Usanmıyorum.
Biçimler, renkler, şişeler eskiler.
Unuttuklarımı saymıyorum çünkü unutmuyorum.
Azala azala yitmekten
Bir de bütünlenmekten ötede
Hüzünlü bir gecikme içine dalıyorum
Yalnız başıma
Özel yoluma sapıyorum..
Seziyorum,
Birileri özenle bana bakıyor.
Uykum kaçıyor, ne iyi diyorum,
Soyut şeyler karışıyor yaşantıma.
Elimi kesiyorum, kan akıyor,
Gizliden gizliye seviniyorum.
Öyle yalanlar saklanıyor ki gözlerime
Canım acıyor,
Deliriyorum;
Seviyorum neden sonra anlıyorlar
Acı acı seviniyorum.

Gözüme ilişiyor, kulağıma ilişiyor,
Görmemezliğe geliyorum,
Duymamazlığa geliyorum,
Düşünmüyorum, öteye itiyorum.
Damlamıyorum.

(...)

Özdemir Asaf

[turunculum]

bayılırım bu şaire ne cok işler içime yazdıkları edebiyat denilince izileri gelir hemen gözümün önüne sağol paylaşım için

[DiLeMmA]

2/1-1/2

Giderken bura için, gelince ora için,
Gününde ve gecende kendince ora için
Sakladığın kendini böldün iki yarım'a;
İki kez yaralandın bir yarım yara için.

ÖZDEMİR ASAF