efkarımdı ay ışığı

[fanta]

efkarımdı ay ışığı


Gözlerini süzüyorum içimden ay ışığına bakılacak bir efkarla
Hislerime tercüman olamıyorum bilemediğim bir sebepten
Sen giderken ben hala buradaydım
İçimde sen ve dışıma yansıyanlarınla

Her gece gülüşünü anlayışıma ağladım
Gözkapaklarımda mühürün duruyor bakamam başkalarına
Sen giderken bir hal oldu içime
Benim kalbim belki haberin bile yok ama
Sende saklı duruyor hala

Her acının acımasızlığını keşfettim zamanla
Aşk acısının acımasızlığını
Hiç affı yok affedene karşı
Hiç sabrı yok bekleyene karşı

Kurduğum cümlelerin daha eylemini bile gerçekleştirmeden
Sevmeye tanık oldu bu yürek
Ve sen dönemezken
Hala sızlıyor bu yürek

Sen bende varolmayı reddettiğin zamanlarda
Ben seni sensiz yaşamakla meşguldüm
Sen yok iken, ben sendim
Sen ben iken, ben sendim
Sen sen iken,
Ben sensizdim...

Her cümleme özne olasın diye idi yüklemliğim
Her baharıma çiçek olasın diye suladım aşkımla seni
Ama sen eridin, doldun, bittin
Yarıda kestin beni
Yırttın attın...

Boş bir kağıttan ibarettim ben
Birgün içine bir kalp
Orayada adımızı yazarsın diye bekledim
Ama yazmadın

Ben kırık bir yelkovandan ibarettim
Senin ise akrep olabilme umudun vardı içimde
Tek amacım saat onikide sninle olmaktı
Ama olamadım


emrah ateş- zamanın değerini daha iyi anladığı zamanlardan...

[no-smoking]

"Sen bende varolmayı reddettiğin zamanlarda
Ben seni sensiz yaşamakla meşguldüm
Sen yok iken, ben sendim
Sen ben iken, ben sendim
Sen sen iken,
Ben sensizdim... "

nasıl birşeydir bu şairlik anlamıyorum.. nerden gelir aklınza böle şahane laflar..
al ben bi tebrik edicem onu nasıl ifade etsen onu bile bilmiyorum.. şair olmak vardı be
bu şiirinde hepsi gibi çok güzel..
kaydet kaydett!!